Matwiej Płatow
Z Wikipedii
Matwiej Iwanowicz Płatow, hrabia - 1812, (ros. Матвей Иванович Платов; ur. 17 sierpnia 1751 stanica Staroczerkaskaja, województwo Rostów nad Donem; zm. 15 stycznia 1818 Nowoskczerkask) generał kawalerii - 1809 rosyjskiej armii carskiej i ataman dońskich wojsk kozackich od 1801.
Urodził sie w rodzinie podoficera armii carskiej. W 1765 Płatow wstąpił do wojska kozackiego jako 13 letni chłopiec i w 1770 walczył przeciw Turkom w wojnie rosyjsko tureckiej 1768 - 1774. Za odwagę mianowany do stopnia oficerskiego przez naczelnego dowódcę W. M. Dołgorukowa i dowodził szwadronem kawalerii. Od 1771 dowódca pułku. w 1775 uczestniczył w tłumieniu powstania Pugaczowa. Od 1782 do 1783 służył na Kubaniu i w Krymie i walczył pod rozkazami Aleksandra Suworowa. W czasie wojny rosyjsko tureckiej 1787 - 1791 walczył o opanowanie Oczakowa 1788 i szturmie Ismaili 1790, dowodząc kolumna wojsk a potem skrzydłem. Od 1788 dowódca polowy Wojska Dońskiego. W 1797 podejrzany przez cara Pawła I w spisku został zesłany do Kastromy, potem uwięziony w twierdzy pietropawłowskiej.
W styczniu 1801 zwolniony z więzienia i wyznaczony na głównego pomocnika atamana Wojska Dońskiego został oraz awansowany przez cara Aleksandra I do stopnia generała dywizji, następnie mianowany atamanem wszystkich dońskich oddziałów kozackich.
W l. 1806 - 1807 walczył w wojnie z Francją., a w l. 1807 - 1809 z Turcja. Płatow brał także udział w wojnach napoleońskich, gdzie dowodził Dońskim Korpusem Kozaków. bohater wojny ojczyźnianej 1812. 10 października 1812 został przyjęty do stanu hrabiowskiego. Walczył w kampanii 1813 - 1814 . W 1814 uczestniczył w delegacji cara Aleksandra I do Anglii, gdzie był uroczyście witany jako zwycięzca nad Napoleonem i uhonorowany tytułem honorowego doktora Uniwersytetu w Oxfordzie. Zmarł 15 stycznia 1818 w Nowoczerkasku.
[edytuj] Bibliografia
Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 20 Moskwa 1975
