Medal za Wyzwolenie Warszawy
Z Wikipedii
Medal za Wyzwolenie Warszawy (ros. Медаль за освобождение Варшавы) – radzieckie odznaczenie wojskowe.
Medal za wyzwolenie Warszawy został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z dnia 9 czerwca 1945 roku dla nagrodzenia wszystkich bezpośrednich uczestników walk o wyzwolenie Warszawy podczas II wojny światowej. Jednocześnie zatwierdzono regulamin i opis odznaki. 31 sierpnia 1945 roku zatwierdzono zasady nadawania medalu.
[edytuj] Zasady nadawania
Medal za Wyzwolenie Warszawy zgodnie z regulaminem nadawany był:
- żołnierzom jednostek, związków taktycznych i instytucji Armii Radzieckiej, NKWD i NKGB, biorącym bezpośredni udział w walkach o wyzwolenie Warszawy w okresie od 14 do 17 stycznia 1945 roku
- organizatorom i dowódcom operacji warszawskiej
Łącznie Medal za Wyzwolenie Warszawy otrzymało ponad 690 tys. osób, w tym żołnierze z 1 Armii Wojska Polskiego.
[edytuj] Opis odznaki
Odznaką Medalu za Wyzwolenia Warszawy jest wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm. Na awersie w dolnej części znajduje się mała pięcioramienna gwiazda, od której rozchodzą się w górę promienie. W górnej części medalu na obrzeżu znajduje się napis po rosyjsku: ЗА ОСВОБОЖДЕНИЕ (pol. "ZA WYZWOLENIE"), a nad gwiazdą, na szarfie przesłaniającej promienie, napis: ВАРШАВЫ (pol. "WARSZAWY"). Na rewersie jest data: 17 ЯНВАРЯ 1945 (pol. 17 stycznia 1945), a powyżej pięcioramienna gwiazda.
Medal zawieszony jest na metalowej pięciokątnej baretce obciągniętej wstążką koloru granatowego z szerokim czerwonym paskiem pośrodku i dwoma wąskimi żółtymi paskami na obrzeżach wstążki.
Zobacz też: