Meteoryt Pułtusk
Z Wikipedii
| Pułtusk | |
| Sposób odkrycia | Spadły |
| Państwo | Polska |
| Prowincja | Pułtusk |
| Data | 30 stycznia 1868 |
| Waga w gramach | 8 863 kg |
| Typ | H5 |
| Miejsce przechowywania | patrz w tekście |
Meteoryt Pułtusk - meteoryt, który po rozpadnięciu się w atmosferze spadł w postaci roju koło Pułtuska dnia 30 stycznia 1868.
Należy do grupy chondrytów zwyczajnych (H5)
- Obszar spadku - 127 km².
- Masa całkowita spadku - 8 863 kg
- Liczba okazów - 68 780 (przeważnie po kilka gramów).
- Największy znaleziony okaz - 9 095 g
Meteoryt Pułtusk ma dość rzadką dla meteorytów budowę brekcjowatą, złożony jest z drobnych okruchów skalnych. Okruchy składaja się z chondr piroksenowych albo oliwinowych rozmieszczonych w masie plagioklazowo - oliwinowej. Występuje też kamacyt (żelazo).
Skład meteorytu w % wagowych Pułtusk (wg [1])
- SiO2 36,44
- TiO2 0,18
- Al2O3 1,88 Fe metaliczne 17,62
- Cr2O3 0,37
- FeO 9,48 Ni w żelazie meteorytowym 9,13
- MnO 0,25
- MgO 23,75 Fe jako siarczek żelaza 3,80
- CaO 1,82
- Na2O 0,83 S jako siarczek żelaza 2,17
- K2O 0,09
- P2O5 0,22 Ogólna zawartość żelaza 27,19
- Fe 16,02
- Ni 1,61
- FeS 5,97
- Suma 98,91
Spadek widziano w całej ówczesnej Polsce aż po Lwów, a także we Wrocławiu i Królewcu. Okazy z tego spadku należą do najliczniejszych polskich meteorytów i są dostępne we wszystkich większych polskich muzeach geologicznych i w wielu zagranicznych. Spadek tego meteorytu opisywany jest jako najliczniejszy deszcz meteorytów kamiennych na świecie.
