Metoda Callana

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Metoda Callana - wymyślona przez Robina Callana w 1960 metoda nauki języka obcego. Początkowo była używana w armii w celu szybkiego nauczenia żołnierzy języka mówionego. Metoda jest obecnie stosowana w wielu szkołach.

[edytuj] Założenia

Nauka opiera się na konwersacji. Uczniowie są na wyrywki pytani o różne rzeczy związane ze słownictwem wprowadzanym na danej lekcji i przy braku czasu na głębsze zastanowienie się - mają udzielać odpowiedzi. Założeniem jest używanie tylko i wyłącznie języka nauczanego bez podpowiedzi w języku ojczystym uczniów. Duży nacisk kładzie się na powtórzenia materiału, bowiem w tej metodzie uczniowie nie mogą zapisywać nowych słówek i robić notatek. Nauczyciel ma za zadanie natychmiastowe poprawianie błędów w wypowiedziach uczniów. Metoda Callana przypomina sposób, w jaki języka uczy się dziecko - słuchając i automatycznie powtarzając, a gramatyki ucząc się niejako "przy okazji", poprzez obserwację wzorców.

[edytuj] Metoda w praktyce

Materiał jest podzielony na tzw. etapy (ang. stage). Każdy kolejny etap bazuje na poprzednim. I tak np. w 11. uczniowie poznają m.in. słowa:

suicide (samobójstwo)
leaflet (ulotki)
stale (nieświeży)
get at (dotrzeć)

czyli, słowa niespotykane raczej w codziennych konwersacjach, ale mogące się przydać w różnych sytuacjach. Słówka na każdym etapie pochodzą z różnych dziedzin.

Pytania zadawane przez lektora mają ścisły związek z przyswajanymi słówkami np:

Do you enjoy listening to gossip? And how much of it do you believe is true? (Czy lubisz słuchać plotek? I jak bardzo w nie wierzysz?)
What kind of things scare you more than anything else? (Jakie rzeczy przerażają Cię najbardziej?)

Pierwsze pytanie ma związek ze słówkiem gossip (plotka), a drugie z czasownikiem scare (przestraszyć).