Mi-12

Z Wikipedii

Mi-12

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Biuro konstrukcyjne Michaiła Mila
Typ	Śmigłowiec
Konstrukcja	śmigłowiec o napędzie turbośmigłowym, 2 wirniki główne
Załoga	6
Historia
Data oblotu	1968
Dane techniczne
Napęd	4x turbinowe Sołowiew D-25VF
Moc	4x 4048 kW
Wymiary
Średnica wirnika	2x 35 m
Długość	37 m
Wysokość	12,5 m
Masa
Własna	69100 kg
Startowa	105000kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	260 km/h
Zasięg	1000 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
ZSRR

Mil Mi-12 (oznaczenie NATO Homer) – największy prototypowy na świecie śmigłowiec, jaki kiedykolwiek wzniósł się w powietrze. Zaprojektowany w radzieckim biurze Michaiła Mila. Powstały tylko dwie sztuki tego kolosa. Pierwszy zbudowany został w 1965 i oblatany 1968 r. Pierwszy lot trwał jedynie kilkanaście sekund, doszło do "rozhuśtania" się kadłuba w płaszczyźnie pionowej z powodu nakładania drgań własnych od zespołu napędowego na wiotkie wysięgniki i podwieszony pod nimi kadłub. Drugi został zaprezentowany na salonie lotniczym w Paryżu w 1971 r.

6 sierpnia 1969 r. śmigłowiec Mi-12 uniósł masę całkowitą 44205 kg na wysokość 2255 m, jest to światowy rekord udźwigu przez śmigłowiec.

Jego układ konstrukcyjny okazał się nieudany. Zawieszenie silników z przekładniami i wirnikami nośnymi na wysięgnikach było powodem wielu problemów, do tego dochodziła mała stateczność podłużna. Michaił Mil przyjął taki układ z 2 powodów:

znane były problemy konstrukcyjno-użytkowe śmigłowca Jak-24 zbudowanego w układzie podłużnym i gł. konstruktor chciał tych problemów uniknąć.
W okresie prac nad Mi-12 nie było w ZSRR silników śmigłowcowych, które dysponowałyby mocą ponad 10.000 KM. Stąd maszyna musiała mieć 4 silniki i - wobec dużych problemów z jedną przekładnią dla 4 silników - zastosowano układ dwuwirnikowy właśnie o układzie poprzecznym.

Poza lotami rekordowymi i prezentacyjnymi maszyna ta nie była praktycznie używana. Historia Mi-12 przypomina trochę historię innej konstrukcji lotniczej ZSRR, samolotu Tu-144, który też był projektowany w pośpiechu, bardziej dla celów rekordowo-prestiżowych, gdzie też zastosowano niewłaściwe - dla takiej konstrukcji - technologie i słabej jakości materiały i co było przyczyną rozlicznych awarii i problemów. Też obaj konstruktorzy (Michaił Mil i Andriej Tupolew) niepowodzenia w tych konstrukcjach przypłacili swoim zdrowiem.