Mieczysław Bronowiecki

Z Wikipedii

gen. bryg. Mieczysław Bronowiecki (ur. 7 września 1924r.) - generał Ludowego Wojska Polskiego. Służbę wojskową rozpoczął jako ochotnik 15.08.1944 r. Był żołnierzem 6 Pułku Piechoty 2 DP. W tym samym roku został skierowany do 2 Frontowej Szkoły Oficerów Piechoty, którą ukończył z pierwszą lokatą. Promowany na stopień ppor. przez gen. B Półturzyckiego. Po promocji został skierowany na wykładowcę uzbrojenia strzeleckiego do Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 3. W 1945 r. po przedstawieniu projektu udoskonalenia granatu został przeniesiony do Departamentu Sprzętu Wojskowego a następnie do Departamentu Uzbrojenia MON. W 1947 r. został skierowany do Kompanii Akademickiej nr 1 i rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. Po ukończeniu studiów pełnił służbę w odbiorze produkcji uzbrojenia w Radomiu a następnie w Centralnym Badawczym Poligonie Artyleryjskim w Zielonce k/Warszawy. W 1960 r. objął obowiązki zastępcy szefa Departamentu Uzbrojenia MON a rok póżniej został skierowany na przeszkolenie w Wyższej Szkole Artyleryjsko-Inżynieryjnej w Pienzie(ZSRR) w zakresie rakiet operacyjno-taktycznych. We wrześniu 1965 r. został awansowany na stopień generała brygady. W latach 1966-69 był Szefem Departamentu Uzbrojenia MON a po jego reorganizacji (w 1968r) Szefem Służby Uzbrojenia i Elektroniki MON. W 1972 r. został zastępcą szefa Komitetu Technicznego Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Uczestników Układu Warszawskiego. Od 1974 roku pełnił służbę na stanowisku Szefa Sztabu Służb Technicznych-zastępcy Głównego Inspektora Techniki WP. Jest absolwentem kursu operacyjno-strategicznego w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1975r). W latach 1978-1982 pełnił funkcję Szefa Wojskowych Przedsiębiorstw Remontowo-Produkcyjnych GIT WP. W latach 1982-1983 był zastępcą przewodniczącego Komitetu Przemysłu Obronnego Rady Ministrów. W latach 1986-1989 pełnił obowiązki Komendanta Instytutu Systemów Zabezpieczenia Technicznego Wojsk w Wojskowej Akademii Technicznej. Zawodową służbę wojskową zakończył 2 grudnia 1990 roku.

Uhonorowany m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Na podstawie książki: "Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)" M. Jędrzejko, M Krogulski, M Paszkowski - Warszawa 2002