Mieczysław Srokowski
Z Wikipedii
Mieczysław Srokowski (14 sierpnia 1873 we wsi Bybło na Podolu , zm. 11 września 1910 w Warszawie) - polski pisarz i poeta.
Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Stanisława Helsztyński wymienia go jako jednego z grona tzw. "młodopolskich meteorów".Początkowo pisał wiersze w konwencji młodopolskiej. Jego utwory poświęcone były zagadnieniom społecznym, a także tematyce erotycznej.Próbą stworzenia oryginalnej powieści erotyczno-psychologicznej jest skandalizujący wówczas "Kult ciała" (1910). W powieści tej graniczący z perwersją erotyzm staje się jedyną ideą i celem życiowym powieściowych bohaterów.Co ciekawsze, plan erotycznej gry ułożony przez parę kochanków wyklucza z góry miłość, ważniejszy jest szał i rozkosz zmysłowa. Tą problematyką bardzo niedoceniany Srokowski antycypował wiele wątków obecnych w literaturze XX wieku.
[edytuj] Najbardziej znane dzieła:
- Chore sny (1899)
- Epigoni (1904)
- Krew (1906)
- Ich Tajemnica (1908)
- Kult ciała, Dziennik człowieka samotnego (1910)
- Anachroniści (1910)
- Jak łza 1910)
- Jus primae noctis (nieukończona) (1910)