Mikołaj I Andegaweński
Z Wikipedii
Mikołaj Anjou, Mikołaj I Andegaweński, fr. Nicolas de Lorraine (1448, w Nancy – 1473, tamże) - drugi syn (czwarte i ostatnie dziecko) Jana II Andegaweńskiego, księcia Lotaryngii, i jego żony - Marii de Burbon, córki Karola I, księcia de Burbon.
W 1470 zastąpił swojego nadal żyjącego ojca, jako książę Lotaryngii, tym samym otrzymał również tytuł markiza Pont-à-Mousson, księcia Kalabrii, księcia Girony oraz następcy tronu Bar, Neapolu i Aragonii. Nigdy sie nie ożenił, ale miał jedną nieślubną córkę - Małgorzatę (Marguerite), która poślubiła Jana IV de Chabannes, hrabiego Dammartin (zm. 1503). Mikołaj był zaręczony z Anną de Beaujeu, księżniczką francuską, wicehrabina Thouars, i używał jej tytułu.
Po jego śmierci tytuł księcia Lotaryngii przeszedł na kuzyna Mikołaja - Rene II, syna Jolanty Andegaweńskiej (córki Rene I i Izabeli Lotaryńskiej).
Poprzednik Jan II |
książę Lotaryngii 1470-1473 |
Następca Jolanta i Rene II |