Mimamsa
Z Wikipedii
Mimamsa - ( dewanagari मीमांसा , ang. Mimamsa ) kierunek w filozofii indyjskiej. Powstał prawdopodobnie w IV wieku p.n.e. Założył go Dżaimini.
Według mimamsy Wedy są źródłem wewnętrznej wiedzy, są wieczne i nieomylne. Zajmując się wedyjskim rytuałem ofiarnym przedstawiciele szkoły próbowali przeprowadzić systematyczną interpretacje tekstów wedyjskich i usunąć istniejące sprzeczności. Ważnym założeniem Mimamsy jest wiara w zbawienie poprzez czyny (co zbliżone jest do filozofii Karma jogi).
Przedstawiciele szkoły i ich dzieła:
- Dźajmini
- "Mimansa sutra"
- "Samkarsanakanda" ("Rozdział podsumowujący") - komentarz do Mimamsasutr
- Śabaraswamin ( IV w n.e.)
- "Mimansabhaszja" ("Szczegółowy komentarz do systemu mimansy")
- Kumarila ( VII w n.e.) - założyciel szkoły mimansy, nurt polemiczny, teorie poznania
- "Slokawarttika"("Wierszowany komentarz uzupełniający"),
- "Tantra-varttika" ("Objawienie doktryny"),
- "Tup-tika" ("Mały komentarz"),
- "Brhata - tika" ("Wielki komentarz"),
- Prabhakara Miśra (VII w n.e.) - założyciel szkoły mimansy, nurt tradycyjny, rytualistyczny
- "Nibandhana",
- "Laghwi"("Wiwarana")
- Mandana Miśra (ok. 700 r)
- "Bhavanavireka" ("Rozpatrzenie idei siły stwórczej wezwania"),
- "Vidhiviveka" ("Rozpatrzenie kwestii wezwania wedyjskiego")
- Umweka ( VIII w n.e.)
- "Ślokawarttika"
- "Prakaranapańczika" ("Objaśnienie w formie samodzielnego dzieła"),
- "Rjuvimalapacika" ("Właściwe i klarowne objaśnienie")
- "Kasika" ("Komentarz z Benares")
- "Njajaratnakara" ("Kopalnia klejnotów logiki"),
- "Śastradipika" ("Rozjaśnienie nauk"),
- "Nyaya-ratnamala" ("Girlanda klejnotów dialektyki")
- "Mimamsanyayaprakasa" ("Objaśnienie reguł mimansy")
- Bhakara (XVII w)
- "Arthasamgraha" ("Kompendium przedmiotów rozważań")
[edytuj] Źródła
- Informacje za zgodą autora dodane ze strony http://www.religieifilozofie.prv.pl
- Erich Frauwallner "HISTORIA FILOZOFII INDYJSKIEJ", tom I - II, Warszawa, PWN, 1990.
- Louis Frederic "SŁOWNIK CYWILIZACJI INDYJSKIEJ", tom I - II, Katowice, Książnica, 1998
