Minas Tirith (Beleriand)
Z Wikipedii
Minas Tirith – fikcyjna twierdza ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Silmarillionie.
Nie należy jej mylić z Minas Tirith, stolicą Gondoru w Trzeciej Erze.
- W angielskim oryginale – Minas Tirith
- Przekład Marii Skibniewskiej – Minas Tirith
Minas Tirith – wielka twierdza, położona na wyspie Tol Sirion. Zbudowana została przez króla Finroda Felagunda, wkrótce po jego przybyciu do Śródziemia wraz z innymi Noldorami. Miała na celu obronę Przełomu Sirionu przed wojskami Morgotha. Monarcha mieszkał tam do czasu gdy przeniósł się do Nargothrondu. Wtedy powierzył Minas Tirith pieczy Orodreth. Po bitwie Dagor Bragollach (455 rok Pierwszej Ery)[1] twierdza oparła się kolejnym atakom orków. Dopiero w 457 roku zdobył ją Sauron, korzystając ze swej czarnoksięskiej mocy. Osiedlił się tam i (...) przemienił Minas Tirith w wieżę strażniczą Morgotha, w bastion zła i grozy (...)[2].Odtąd żaden człowiek ani elf nie mógł przedostać się przez Przełom Sirionu. Ci którzy tego próbowali ginęli albo trafiali do lochów twierdzy Saurona. Orkowie zaś mogli śmiało zapuszczać się w głąb Beleriandu. Podczas wyprawy po Silmaril, Beren i Finrod wraz z dwunastoma towarzyszami zostali uwięzieni w Minas Tirith. Wkrótce jednak Sauron został pokonany przez Lúthien, z pomocą Huana, i Lúthien zaklęciem zburzyła mury twierdzy oraz uwolniła więźniów (466 rok). Niestety nim nadeszła pomoc, Finrod zginął w lochach, broniąc Berena przed wilkołakiem. Nigdy potem Minas Tirith nie zostało odbudowane.
Nazwa Minas Tirith pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Wieża straży, Wieża czat.
