Sauron

Z Wikipedii

Sauron (quen. ohydny) to fikcyjna postać stworzona przez Tolkiena, opisana w książkach Władca Pierścieni i Silmarillion. W Silmarillionie jest sługą Morgotha, podczas gdy we Władcy Pierścieni występuje już jako główny antagonista. Zostaje wspomniany również w Hobbicie jako "Czarnoksiężnik", choć nie jest wymienione jego imię.

Sauron to władca Mordoru, zły duch, mogący jednak przybrać postać cielesną. W Pierwszej Erze mógł on zmieniać postać dość dowolnie z dużą szybkością i swobodą, co pokazał podczas walki z Huanem. W Drugiej Erze ukazywał się elfom w pięknej postaci Annatara. Po pojmaniu przez Ar-Pharazona wyglądem zapewne przypominał człowieka. W wyniku upadku Númenoru utracił (zapewne po raz pierwszy) powłokę cielesną. Miało to dla niego bardzo poważne konsekwencje, gdyż nigdy później już nie mógł przyjąć pięknej postaci (np. człowieka czy elfa). Wróciwszy do Śródziemia przyjął postać czarnego władcy, której natura mogła być inna niż ciała ludzkiego. W wyniku wojny Ostatniego Sojuszu traci to ciało. W Trzeciej Erze po utracie Pierścienia potrzebował tysiąca lat na wytworzenie powłoki cielesnej - hröa. Później zapewne także występował jako czarny władca, lecz manifestował swą obecność również jako Oko.

Po zniszczeniu Pierścienia pokazuje się jeszcze raz: wydało im się, że widzą jak na tle bladego obłoku wznosi się ogromny kształt, ciemny, nieprzenikniony, uwieńczony koroną błyskawic - wtedy po raz ostatni widziano go w Śródziemiu.

Przy pomocy swoich armii, składających się przede wszystkim z orków i trolli, lecz także służących mu ludzi i przedstawicieli innych ras (prócz elfów), próbował zawładnąć całym Śródziemiem. Do jego najpotężniejszych sług należały Nazgûle, zwane także Upiorami Pierścienia. Byli to niegdyś władcy ludzi którym podarował podlegające Jedynemu Pierścienie Władzy. Jego godłem było oko bez powiek na czarnym tle. W połowie Drugiej Ery wykuł Jedyny Pierścień, zwany też Pierścieniem Rządzącym, który kontrolował wszystkie pozostałe Pierścienie Władzy. Historia zniszczenia tego klejnotu stanowi główny motyw powieści Władca Pierścieni.

Sauron był pierwotnie jednym z Majarów w służbie Aulego, lecz wcześnie został znieprawiony przez Melkora (Morgotha Nieprzyjaciela). Ten uczynił go swoim najwyższym rangą sługą. Był w tych czasach zarządcą dwóch ważnych twierdz Melkora: najpierw Angbandu (gdy istniało jeszcze Utumno), znacznie później Tol in Gaurhoth. Potrafił przybrać różne postacie (elf, wilkołak itp.) Był nazywany często Sauronem Wielkim, Władcą Ciemności, Czarnym Władcą, Zdrajcą, Nieprzyjacielem i Władcą Pierścieni, a także Gorthaurem Okrutnym. Znany był przede wszystkim ze swoich umiejętności manipulowania oraz mistrzostwa w torturach - stąd wziął się przydomek Okrutny. Sauron, na początku służby u Melkora tylko w tym był od niego lepszy, że nie służył samemu sobie, jednak po upadku Morgotha i wyrzuceniu spętanego poza granice Ei, Sauron pozostawiony sam sobie podążył tą samą zgubną ścieżką prowadzącą do ciemności, jednak o tych wydarzeniach opowiada już Władca Pierścieni.