Minojczycy
Z Wikipedii
Minojczycy - lud zamieszkujący w starożytności wyspę Kretę. Pierwsze udokumentowane ślady osadnictwa na Krecie pochodzą sprzed 9 tysiącleci. Minojczycy przybyli najprawdopodobniej z Azji Mniejszej czyli zachodnich wybrzeży Turcji bądź z Afryki (wg Ewansa). Ich nazwa pochodzi od mitycznego króla Minosa.
Lud ten stworzył na Krecie zaawansowaną i bogatą cywilizację, nazywaną kreteńską lub minojską. Cywilizacja Minojczyków obecna była na wyspie przez przeszło 1000 lat. Jej rozkwit przypada na okres od II tysiaclecia p.n.e., kiedy wzniesione zostają pałace - centra władzy o wielu funkcjach. Ośrodki te legły w gruzach ok. 1700 p.n.e wskutek trzęsien ziemi. Nastąpiła II fala imigracji, być może z wybrzeży Libii. Nowe pałace zostały zniszczone ok. połowy XV w p.n.e. Od tego czasu na Krecie rządzili już władcy greccy, Achajowie (Mykeńczycy), ok. 1100 p.n.e. zastąpieni przez inny lud grecki - Dorów.
Na wzniesieniu pod dzisiejszym Iraklionem zbudowano pierwsze lepianki. Część mieszkanców zamieszkiwała groty. Do ostrzy noży i strzał używano twardych skał i kamienia oraz obsydianu. Ludzie ci żyli z uprawy roli, hodowali zwierzęta. Przędli wełnę i tkali. Dobrobyt pochodził bezpośrednio z wymiany towarowej. Kraj przecięty został siecią dróg w odcinkach brukowanych. Droga między Knossos a Fajstos wyposażona została w strażnice. Minojczycy budowali miasta z systemem kanalizacyjnym, porty i kaplice na turniach. Posługiwali się pismem - najpierw obrazkowym, z którego rozwinęło się hieroglificzne, a następnie pismem symbolicznym tzw. linearnym. Domy były skanalizowane za pomocą glinianych rur. Ścieki odprowadzano kamiennymi korytami.
Czcili, podobnie jak inne ówczesne ludy, boginię płodności i urodzaju, ktorej wizerunek urabiali w glinie. Minojczycy byli ludem pobożnym, kult celebrowano w grotach, w kaplicach pałacowych i na górskich szczytach. Główną postacią kultu było bóstwo żeńskie przedstawiane w stroju minojskim. Jej towarzyszem jest młody bóg, nierzadko uzbrojony.
Zjawiska charakterystyczne dla kultury minojskiej to przede wszystkim budownictwo pałacowe. Sztuka świadczy o zainteresowaniu przyrodą, ubiory o wyrafinowaniu i smaku. W połowie XV w. pałac w Knossos został zniszczony. Podobny los spotkal wszystkie znane miasta i osady minojskie. Bazpośrednią przyczyną był ogień, który spowodowany został trzesieniem ziemi i wcześniejszym wybuchem wulkanu na Santa Irini (Santosini). Prawdopodobnie inwazja Grekow z kontynentu ułatwiona została przez serię trzesień ziemi.