Mokrzycznik baldaszkowy
Z Wikipedii
Mokrzycznik baldaszkowy | |
Mokrzycznik baldaszkowy |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | goździkowce |
Rodzina | goździkowate |
Rodzaj | mokrzycznik |
Gatunek | mokrzycznik baldaszkowy |
Nazwa systematyczna | |
'Holosteum L. | |
Sp. Pl. 1: 88 (1753) | |
Galeria zdjęć i grafik |
Mokrzycznik baldaszkowy (Holosteum umbellatum L.) – gatunek rośliny jednorocznej należącej do rodziny goździkowatych. Zasięg naturalny obejmuje Azję środkową i południowo-zachodnią (od Pakistanu, Iranu, Kazachstanu, Uzbekistanu) po niemal całą Europę z wyjątkiem części północnej. W Polsce gatunek rozpowszechniony.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drobna roślina o barwie jasno niebieskawozielonej.
- Łodyga
- Pojedyncza, wzniesiona na 5-25 cm, w górnej części z dwoma, oddalonymi od siebie parami liści. W górnej części gruczołowato owłosiona.
- Liście
- Odziomkowe zebrane w rozetę liściową, łopatkowate, zwężone w ogonek. Liście siedzące, ostre lub tępe.
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan w postaci skróconej baldachokształtnej wierzchotki, po przekwitnieniu zwisające, z szypułkami różnej długości. Korona biała lub zaróżowiona, płatki odwrotnie jajowate, na szczycie ząbkowane lub wycięte, 2x dłuższe od działek kielicha. Działki jajowate lub jajowato-lancetowate, tępe lub zaostrzone. Pręciki 3-5, słupki 3(5). Kwitnie od marca do maja.
- Owoc
- Torebka otwierająca się 6 ząbkami. Nasiona owalne, na przekroju 3-kanciaste, długości do 1 mm, żółtawobrunatne, matowe.
- Biotop
- Na suchej glebie piaszczystej lub kamienistej. Na przydrożach, na skrajach pól, na suchych murawach.
[edytuj] Zmienność
Wyróżnia się trzy podgatunki[1]:
- H. umbellatum L. subsp. umbellatum - występuje w całym zasięgu gatunku,
- H. umbellatum L. subsp. glutinosum (M.Bieb.) Nyman - występuje w południowo-wschodniej Europie,
- H. umbellatum L. subsp. hirsutum (Mutel) Breistr. - endemit w południowo-wschodniej Francji.
[edytuj] Przypsy
[edytuj] Bibliografia
- W. Szafer, S. Kulczyński, P. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- J. Mowszowicz: Krajowe chwasty polne i ogrodowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1986.