Motoszybowiec
Z Wikipedii
Motoszybowiec - to odmiana szybowca wyposażona w silnik umożliwiający samodzielny start. Od klasycznego szybowca odróżnia się też podwoziem umożliwiającym samodzielne starty (zwykłe szybowce w trakcie startu muszą być wspomagane przez obsługę naziemną). W odróżnieniu od samolotu, silnik w motoszybowcu nie stanowi głównego źródła napędu, a jedynie napęd pomocniczy używany do startu oraz w lotach bez warunków termicznych. Do napędu motoszybowców używa się głównie silników spalinowych o mocy poniżej 100 KM, ostatnio również silników elektrycznych.
[edytuj] Polskie motoszybowce
W Polsce powstało kilka konstrukcji motoszybowców. W okresie międzywojennym - pierwszym był AMA (konstruktorzy studenci: Anczutin, Malinowski, Aleksandrowicz), później Bąk inż. Antoniego Kocjana. W tym okresie była to konstrukcja przewyższająca pozostałe konstrukcje motoszybowców na świecie. Po 1945 zaprojektowany i wykonany został motoszybowiec Pegaz. Pegaz był pierwszym powojennym motoszybowcem konstrukcji Tadeusza Chylińskiego. Został on oblatany 16 lipca 1949 roku. Motoszybowcem produkowanym seryjnie w Polsce był SZD-45 Ogar (wyprodukowano 67 egzemplarzy). W jednym egzemplarzu był wykonany PW-4 konstrukcji zespołu dr R. Świtkiewicza na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Powstały też konstrukcje bazujące na istniejących szybowcach: Moto-Bocian bazujący na szybowcu SZD-9bis Bocian oraz Małgosia adaptowana z szybowca MDM-1 Fox.