MPEG-4

Z Wikipedii

MPEG-4, wprowadzony pod koniec 1998 jest oznaczeniem grupy standardów kodowania audio i wideo wraz z pokrewnymi technologiami, opracowanej przez grupę ISO/IEC MPEG. Główne zastosowania MPEG-4 to media strumieniowe w sieci Web, dystrybucja CD, wideokonferencje i telewizja.

MPEG-4 przejął wiele elementów standardów MPEG-1, MPEG-2 i pokrewnych, dodając nowe możliwości takie jak (rozszerzone) wsparcie VRML dla renderowania 3D, zorientowane-obiektowo pliki złożone (zawierające obiekty audio, wideo i VRML), wsparcie dla technologii DRM (zdefiniowanych jako zewnętrzne standardy) i różnoraką interaktywność.

To, jakie elementy zaimplementowane będą w obrębie MPEG-4, pozostawiane jest jako indywidualna decyzja programisty. Oznacza to, że prawdopodobnie na chwilę obecną nie istnieje pełna implementacja całego zestawu standardów składających się na MPEG-4. Rozwiązanie tego problemu osiągnięto poprzez koncepcję "profili" i "poziomów", pozwalających konkretnym zbiorom możliwości być zdefiniowanymi w sposób odpowiedni dla podzbioru aplikacji.

Spis treści 1 MPEG-4 a 'DivX' 2 Inne implementacje MPEG-4 3 Części MPEG-4 4 MP4 5 Zobacz też 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] MPEG-4 a 'DivX'

Kod źródłowy jednej z implementacji MPEG-4, stworzonej przez Microsoft do użytku w systemie Windows Media (pliki WMV) dostał się w ręce hakerów i został udostępniony rzeszom. Stworzone przez hakerów nielegalne oprogramowanie kodujące (kodek), rozpowszechnione w Internecie jako 'DivX ;-)', szybko zostało zaadaptowane do użycia w znanych systemach operacyjnych, takich jak Windows, MacOS, Linux i BeOS.

Pierwotny kodek DivX ;-) udostępniony przez hakerów oznaczony był numerem wersji 3.11. Wkrótce potem na rynku pojawił się komercyjny program o nazwie DivX 4.0 (już bez znaczka ';-)') – nie zawierał on już wykradzionego kodu, lecz był implementacją MPEG-4 napisaną od podstaw przez firmę DivX Networks (obecnie DivX Inc.). 'DivX' jest obecnie zastrzeżonym znakiem towarowym tej firmy, natomiast samo oprogramowanie miało kilka kolejnych wersji, wprowadzających bardziej zaawansowane techniki kodowania.

W związku z faktem, iż oprogramowanie DivX(R) jest komercyjnym, zamkniętym produktem firmy DivX Networks, społeczność wolnego oprogramowania stworzyła alternatywny kodek XviD, rozpowszechniany na licencji GNU GPL. Wykorzystuje on szerszy zakres możliwości standardu MPEG-4 niż DivX i daje możliwość bardziej precyzyjnej kontroli sposobu kompresji, dzięki czemu filmy kompresowane tym kodekiem często mają wyższą jakość, niż komercyjnym DivX.

Formaty DivX/XviD jakością niewiele ustępują DVD, charakteryzuje je duża rozdzielczość i duża kompresja obrazu (przeciętny film pełnometrażowy można zmieścić w objętości 700 MB, czyli jednej płyty CD).

[edytuj] Inne implementacje MPEG-4

Standard MPEG-4 w różnych wariantach stosowany jest także w plikach WMA i WMV systemu Windows Media, w oprogramowaniu multimedialnym Apple QuickTime, formacie Nero Digital lansowanym przez producenta znanego programu do nagrywania płyt CD/DVD Nero Burning ROM, jak również w plikach wideo zapisywanych przez niektóre telefony komórkowe z wbudowanymi kamerami wideo.

[edytuj] Części MPEG-4

MPEG-4 składa się z kilkunastu ustandaryzowanych tzw. "części":

• Część 1 (ISO/IEC 14496-1): Systemy: Opisuje synchronizację i mieszanie audio i wideo.
• Część 2 (ISO/IEC 14496-2): Wizja: kodek kompresji dla danych wizualnych (wideo, nieruchome tekstury, obrazy syntetyczne, itd.). Jednym z wielu "profili" w Części 2 jest Advanced Simple Profile (ASP).
• Część 3 (ISO/IEC 14496-3): Audio: Zbiór kodeków kompresji dla kodowania postrzeganego sygnałów wraz z pewnymi wariantami kodowania Advanced Audio Coding (AAC), jak i innymi narzędziami kodowania audio/mowy.
• Część 4 (ISO/IEC 14496-4): Zgodność: Opisuje procedury testowania zgodności z innymi częściami standardu.
• Część 5 (ISO/IEC 14496-5): Oprogramowanie Referencyjne: Dostarcza oprogramowania demonstrującego i precyzującego pozostałe części standardu.
• Część 6 (ISO/IEC 14496-6): Struktura Integracyjna Dostarczania Multimediów (Delivery Multimedia Integration Framework, DMIF).
• Część 7 (ISO/IEC 14496-7): Zoptymalizowane Oprogramowanie Referencyjne: demonstruje, w jaki sposób należy wykonywać ulepszone implementacje (np. w odniesieniu do Części 5).
• Część 8 (ISO/IEC 14496-8): Przenoszenie w sieciach IP: Określa metody transportu treści MPEG-4 w sieciach opartych o protokół IP.
• Część 9 (ISO/IEC 14496-9): Sprzęt referencyjny: dostarcza projektów sprzętowych, demonstrujących w jaki sposób implementować pozostałe części standardu.
• Część 10 (ISO/IEC 14496-10): Zaawansowane Kodowanie Wideo (Advanced Video Coding): kodek sygnałów wideo zwany także AVC, identyczny pod względem technicznym ze standardem ITU-T H.264.
• Część 11 (ISO/IEC 14496-11): Opis scen i Silnik aplikacji, inaczej BIFS, może być używana do opisu zawartości 3D lub podpisów.
• Część 12 (ISO/IEC 14496-12): Podstawowy Format Pliku Mediów ISO: format pliku przechowującego media.
• Część 13 (ISO/IEC 14496-13): Rozszerzenia Zarządzania i Ochrony Własności Intelektualnej.
• Część 14 (ISO/IEC 14496-14): Format Pliku MPEG-4: dedykowany format pliku kontenera dla zawartości MPEG-4 opisanej w Części 12.
• Część 15 (ISO/IEC 14496-15): Format Pliku AVC: przechowywanie wideo z Części 10 w oparciu o Część 12.
• Część 16 (ISO/IEC 14496-16): Rozszerzenie Szkieletu Animacji (Animation Framework eXtension, AFX).
• Część 17 (ISO/IEC 14496-17): Format podpisów Timed Text.
• Część 18 (ISO/IEC 14496-18): Strumieniowanie i Kompresja Fontów (dla fontów OpenType).
• Część 19 (ISO/IEC 14496-19): Strumień Syntetycznych Tekstur.
• Część 20 (ISO/IEC 14496-20): Wydajna Reprezentacja Scen (Lightweight Scene Representation, LASeR).
• Część 21 (ISO/IEC 14496-21): Rozszerzenie Szkieletu Grafiki (GFX) MPEG-J (jeszcze nie gotowa – w stanie "FCD" czerwcu 2005, "FDIS" w styczniu 2006).
• Część 22 (ISO/IEC 14496-22): Specyfikacja Formatu Otwartych Fontów (Open Font Format Specification, OFFS) oparta na OpenType (jeszcze nie gotowa – osiągnęła stan "CD" lipcu 2005)

Profile zdefiniowane są także w obrębie indywidualnych "części", tak więc implementacja części zazwyczaj nie jest implementacją jej całości.

[edytuj] MP4

Mp4 (MPEG-4 Part 14) jest kontenerem multimedialnym.

[edytuj] Zobacz też

• MPEG-1
• MPEG-2
• MPEG-3
• MPEG-7
• MPEG-21

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Standard ISO/IEC 14496
• Zalecenie ITU-T H.264
• MPEG-4: Następne pokolenie
• MPEG-4 Audio: AAC
• strona MPEG-4 Forum Przemysłowego MPEG
• Oficjalna strona Moving Picture Experts Group (MPEG)
• MPEG-4 w uproszczeniu
• Porównanie kodeków wideo MPEG-4 SP/ASP
• Darmowy konwerter MPEG-4
• Komercyjne narzędzie kodujące MPEG-47 (MPEG-4 z wbudowanym MPEG-7)
• AT&T twierdzi, iż posiada patent na MPEG-4
• MPEG-4 LASeR