Muhammad Ikbal
Z Wikipedii
Muhammad Ikbal (ang.: Muhammad Iqbāl, urdu:محمد اقبال; ur. 9 listopada 1877 w Sialkot, zm. 2 lipca 1938) - indyjski teolog muzułmański, mistyk, filozof, działacz polityczny, poeta i prawnik; obywatel Wielkiej Brytanii.
Urodził się w Sialkot. Studiował w Cambridge i w Monachium. W 1908 r. został członkiem palestry. Powrócił do Indii, aby podjąć praktykę prawniczą i został mianowany profesorem filozofii. Zdobył pozycję czołowego poety tworzącego w językach urdu i perskim. Uczestniczył w konferencjach okrągłego stołu w 1931 i 1932 r. Był mistykiem przybierając imię "Ja" i Jednośći Boga. Jego wykłady zebrane w tomie Odbudowa religijnej myśli islamskiej (org.:The Reconstruction of Religious Thought in Islam), wydanym w 1934 r., odegrały ważną rolę w umacnianiu wiary we własne siły wśród społeczności muzułmańskiej. W programowym przemówieniu do członków Ligi Muzułmańskiej, której był aktywnym działaczem, podczas jej konferencji w Allahabadzie, przedstawił koncepcję oddzielnego państwa muzułmańskiego, o charakterze republiki islamskiej, w północno-zachodnich Indiach. W kwestii tej dyskutował m.in. z Mahatmą Gandhim. Doczekała się ona jednak realizacji dopiero 9 lat po jego śmierci w postaci państwowości pakistańskiej.
