Muscle car
Z Wikipedii
Muscle car jest samochodem o wyjątkowo wysokich osiągach. Termin ten odnosi się głównie do amerykańskich, australijskich bądź południowoafrykańskich modeli z silnikami o dużej pojemności produkowanymi pomiędzy 1964 a 1973 dla samochodów amerykańskich i 1968 a 1976 dla samochodów australijskich.
Spis treści |
[edytuj] Definicja
W większości przypadków zwrot „muscle car” odnosi się do pojazdów średnich rozmiarów z tylnym napędem, dużym silnikiem (przeważnie, aczkolwiek nie zawsze V8) i specjalnym przygotowaniu w celu uzyskania maksymalnych osiągów. Traktuje się je jako osobną kategorię samochodów sportowych, odróżniającą się od małych i szybkich pojazdów przeznaczonych do ulicznych bądź torowych wyścigów. Pełnowymiarowe samochody o dużych osiągach są zazwyczaj wyłączane z tej kategorii jako że wywodzą się od zwartych sportowych coupe zapoczątkowanych przez Forda Mustanga. Innym czynnikiem definiującym klasycznego muscle car’a jest wiek i kraj pochodzenia. Klasyczny muscle car jest zazwyczaj, ale nie zawsze wyprodukowany w Australii bądź Stanach zjednoczonych pomiędzy 1964 a 1975.
Alternatywnym wyznacznikiem jest wskaźnik mocy do masy. Przykladowo muscle car jest samochodem, którego wskaźnik mocy do masy wynosi mniej niż 5,44 kg na jeden koń mechaniczny. Tego typu definicje są jednak bardzo nieprecyzyjne.
[edytuj] Pochodzenie
Skupianie się na osiągach pomiędzy głównymi amerykańskimi producentami samochodów po II wojnie światowej zostało na nowo zapalone przez serię samochodów Chrysler 300 w 1955. Mogą być one potraktowane jako potomkowie muscle cara, pomimo bycia bardziej luksusowymi, drogimi, ekskluzywnymi i większymi. Inni wytwórcy wkrótce zaoferowali wyższe osiągi w swoich modelach o standardowych rozmiarach.
Pomysł zamontowania silników o dużej mocy w powojennych samochodach średnich rozmiarów został zapoczątkowany w 1957 przez American Motors Corporation (AMC) w samochodzie Rambler Rebel. AMC zaprezentowało nowy silnik V8 o pojemności 327 cali sześciennych (5,4 L) i mocy 255 koni mechanicznych (190,2 kW) z czterogadzielowym gaźnikiem (wtrysk paliwa był opcją) robiąc tym samym pierwszy amerykański, fabryczny hot rod z nadwoziem typu sedan. Rambler Rebel dostępny był z manualną bądź automatyczną skrzynię biegów i podwójnym systemem wydechowym. Był to najszybszy (od 0 do 96,6 km/h) czterodrzwiowy samochód w Stanach Zjednoczonych przejeżdżający dystans równy jednej czwartej mili (402 m) w 17 sekund.
Popularność muscle cara wzrosła w latach 60. W tym czasie pojawił się także Pontiac Tempest. Od 1964 do 1965 dostępny był wraz z opcją GTO zawierającą silnik V8 o pojemności 6,5 litra i czterobiegową skrzynię biegów. W 1966 pakiet GTO nie był już tylko dodatkiem, ale stanowił osobny model.
[edytuj] Upadek
Popularność tego typu samochodów gwałtownie spadła między innymi ze względu na kryzys paliwowy (silniki V8 są wyjątkowo nieekonomiczne). Mimo tego do dziś w pewnych kręgach samochody te są szalenie popularne. Rzadkie modele osiągają zawrotne ceny na aukcjach i są niezwykle poszukiwane.
[edytuj] Przykłady
- Pontiac GTO
- Plymouth Road Runner, oferowany również w wersji Superbird z charakterystycznym spoilerem i bardziej aerodynamiczną przednią częścią nadwozia zrobioną z plastiku,
- Plymouth GTX,
- Plymouth Hemi Cuda,
- Dodge Challenger,
- Dodge Charger,
- Dodge Dart,
- Dodge Coronet,
- Chevrolet Camaro,
- Chevrolet Chevelle (i jego wersja pick-up znana jako El Camino),
- Ford Mustang,
- Shelby GT500.
