Myllokunmingia
Z Wikipedii
| Myllokunmingia | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Nadgromada | bezżuchwowce |
| Rodzaj | Myllokunmingia |
| Gatunek | Myllokunmingia fengjiaoa |
| Nazwa systematyczna | |
| Myllokunmingia fengjiaoa | |
Myllokunmingia (Myllokunmingia fengjiaoa) – jeden z najstarszych i najbardziej prymitywnych kręgowców z nadgromady bezżuchwowców
Żył w okresie wczesnego kambru (ok. 530 mln lat temu) - w czasie tzw. eksplozji kambryjskiej. Długość ciała ok. 2,8 cm, wysokość ok. 6 mm. Posiadał skrzela oraz wstęgowate płetwy grzbietową i brzuszną, niekompletną strunę grzbietową. Miał segmentowany tułów (25 segmentów)[1]. Jego skamieniałości zostały odkryte (wraz z Haikouichthys) w Chinach (w prowincji Junnan) przez D. G. Shu i Simona Conwaya Morrisa[2].
[edytuj] Bibliografia
- D. G. Shu, H. L. Lou, S. Conway Morris, X. L. Zhang, S. X. Hu, L. Chen, J. Han, M. Zhu, Y. Li,and L. Z. Chen, Lower Cambrian Vertebrates from South China, Nature 1999, vol. 402, s. 42-46.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wojciech Mikołuszko, Sygnały - Najstarsze kręgowce (Wiedza i życie)
- ↑ Michał Ostrowski, Kambryjska eksplozja życia: Biologiczny Big Bang (pdf)
