Nadia Comăneci

Z Wikipedii

Nadia Elena Comăneci - (ur. 12 listopada 1961) rumuńska gimnastyczka, zdobywczyni pięciu złotych medali olimpijskich.

Urodzona 12 listopada 1961 w Oneşti (Mołdawia). Rumunka była mistrzynią Europy w wieloboju już w wieku 13 lat, w 1975, w Skien. Gdy rok później przybyła do Montrealu na igrzyska olimpijskie, bardzo wiele oczekiwano od młodziutkiej mistrzyni. Ale to, co zdarzyło się w hali Forum przeszło wszelkie oczekiwania. Comaneci, jako pierwsza w dziejach gimnastyki, dostała maksymalne noty - 10 pkt i to siedem razy. Wielobój indywidualny wygrała z notą łączną 79,275 pkt (na 80 możliwych), ćwiczenia na poręczach z maksymalną notą 20 pkt, a ćwiczenia na równoważni ukończyła mając notę bliską ideału - 19,950 pkt.

Miała zaledwie 14 lat i 147 cm wzrostu, gdy zdetronizowała mistrzynię olimpijską w wieloboju "wielką" Rosjankę, Ludmiłę Turiszczewą. Na konferencji prasowej zapytano ją, czy po takim triumfie zamierza zrezygnować ze sportu. Wymamrotała tylko - "mam dopiero 14 lat".

Na kolejnych igrzyskach, w Moskwie w 1980, już nie była tylko cudownym dzieckiem. Była groźną rywalką Rosjanek. Sędziowie deliberowali 28 minut po jej ostatnim ćwiczeniu w wieloboju indywidualnym. W końcu przyznali jej notę o 0,075 punktu mniejszą niż trzeba było dla wyrównania wyniku triumfatorki - Jeleny Dawydowej z ZSRR. Nie obroniła tytułu z Montrealu, ale wygrała ćwiczenia wolne (ex aequo z Nelly Kim) i na równoważni. Do 3 złotych medali z Montrealu dodała dwa dalsze. Ogółem ma w dorobku 5 złotych, 3 srebrne i 1 brązowy medale olimpijskie.

Mistrzynią Europy w wieloboju indywidualnym była trzykrotnie (w l. 1975, 1977, 1979). W MŚ 1979 w Fort Worth (w Teksasie) wygrała wielobój drużynowy.

W 1984 zakończyła karierę, odznaczona Orderem Olimpijskim przez ówczesnego szefa MKOl - Juana Antonio Samarancha. (W 2004 otrzymała jako jedyna Order po raz drugi). W ankiecie agencji Associated Press w 1976 i 1977 przyznano jej miano najlepszej sportsmenki świata.

W listopadzie 1989, krótko przed upadkiem Muru Berlińskiego, Comăneci opuściła Rumunię i poprzez Węgry dotarła do Austrii, gdzie w ambasadzie USA poprosiła o azyl. W USA popularyzowała gimnastykę, ale też demonstrowała jako modelka suknie ślubne.

W kwietniu 1996 założyła taką kreację "na serio", poślubiając w ojczyźnie Amerykanina Barta Connera, mistrza olimpijskiego w ćwiczeniach na poręczach z 1984. To było wielkie medialne wydarzenie. Z mężem prowadzi Akademię Gimnastyczną. Udziela się w akcjach charytatywnych. Obecnie jest wiceprzewodniczącą Rady Dyrektorów Międzynarodowych Olimpiad Specjalnych. Ufundowała klinikę dla ubogich dzieci w Bukareszcie. Rząd Rumunii odwdzięczył się jej tytułem Honorowego Konsula w USA. Zasiada we władzach FIG.

Na liście najlepszych sportowców minionych 150 lat Nadia Comăneci zajmuje czwarte miejsce wyprzedzając Pelégo i Muhammada Alego. Oboje z mężem są komentatorami najważniejszych imprez gimnastycznych, ale jeszcze ważniejszym dla niej wydarzeniem było urodzenie, 3 czerwca 2006, w Oklahoma City pierwszego dziecka, syna Dylana Paula.