Nadzwyczajne złagodzenie kary

Z Wikipedii

Nadzwyczajne złagodzenie kary - zgodnie z art. 60 par. 6 KK nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w sankcji za dane przestępstwo albo kary łagodniejszej rodzajowo według następujących zasad:

a) jeżeli czyn stanowi zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od 1/3 dolnej granicy ustawowego zagrożenia (w przypadku przestępstwa zabójstwa z art. 148 KK - które jest zaliczane do kategorii zbrodni - dolna granica ustawowego zagrożenia wynosi 8 lat pozbawienia wolności, zaś po nadzwyczajnym złagodzeniu kary będzie wynosić 2 lata i 8 miesięcy);

b) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (w przypadku przestępstwa polegającego na dokonaniu czynności seksualnej z osobą małoletnią poniżej 15 roku życia z art. 200 KK - które jest zaliczone do kategorii wyżej wskazanego występku - dolna granica ustawowego zagrożenia wynosi 1 rok pozbawienia wolności, zaś po nadzwyczajnym złagodzeniu kary będzie wynosić 1 miesiąc, bądź też sąd będzie mógł orzec karę łagodniejszego rodzaju w postaci grzywny lub kary ograniczenia wolności);

c) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę ograniczenia wolności (w przypadku przestępstwa przygotowania do fałszowania pieniędzy z art. 310 par. 4 KK - które jest zaliczone do kategorii wyżej wskazanego występku - dolna granica ustawowego zagrożenia wynosi jest niższa od roku pozbawienia wolności, zaś po nadzwyczajnym złagodzeniu kary, sąd będzie mógł orzec jedynie karę łagodniejszego rodzaju w postaci grzywny lub kary ograniczenia wolności);

d) jeżeli czyn zagrożony jest alternatywnie karami: grzywny, ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt. 2-8: zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej; zakaz prowadzenia pojazdów; przepadek; obowiązek naprawienia szkody; nawiązka; świadczenie pieniężne; podanie wyroku do publicznej wiadomości;

[edytuj] Podstawy nadzwyczajnego złagodzenia kary

Obecnie obowiązujący kodeks karny nie zawiera wyczerpującego katalogu podstaw do fakultatywnego zastosowania tej instytucji. Sąd może nadzwyczajnie złagodzić karę:

wobec nieletniego sprawcy przestępstwa, który odpowiada na podstawie przepisów kodeksu karnego
wobec sprawcy, który jedynie usiłował w sposób nieudolny dokonać przestępstwa
wobec sprawcy, który wyraził czynny żal nieskuteczny
wobec pomocnika do popełnienia czynu zabronionego
wobec współsprawcy, pomocnika lub podżegacza, którego nie dotyczy okoliczność osobista stanowiąca znamię czynu zabronionego
wobec pomocnika lub podżegacza do czynu, którego nawet nie usiłowano dokonać
wobec pomocnika lub podżegacza, którzy dobrowolnie lecz bezskutecznie usiłowali zapobiec dokonaniu czynu zabronionego
wobec sprawcy, który przekroczył granice obrony koniecznej
wobec sprawcy, który przekroczył granice stanu wyższej konieczności
wobec sprawcy, który pozostaje w nieusprawiedliwionym błędzie co do kontratypu
wobec sprawcy, który pozostaje w nieusprawiedliwionym błędzie co do bezprawności własnego czynu
wobec sprawcy, działającego w warunkach ograniczonej poczytalności
wobec sprawcy młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy wychowawcze
wobec sprawcy, który pojednał się z pokrzywdzonym, szkoda została naprawiona albo obaj uzgodnili sposób jej naprawienia
jeżeli przemawia za tym postawa sprawcy, zwłaszcza gdy czynił on starania o naprawienie szkody lub jej zapobieżenie
jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem
wobec sprawcy przestępstwa, który niezależnie od wyjaśnień w swojej sprawie, ujawnił przed organami ścigania i przedstawił istotne okoliczności, nieznane dotychczas temu organowi, przestępstwa zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności,
jeżeli zachodzi inny szczególnie uzasadniony wypadek, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za dane przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa.

Sąd musi wymierzyć karę nadzwyczajnie złagodzoną:

wobec nieletniego sprawcy czynu karalnego, który odpowiada na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, w chwili orzekania ukończył 18 lat, zaś stosowanie wobec niego środka poprawczego nie byłoby już celowe
wobec nieletniego sprawcy czynu karalnego, który odpowiada na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, ukończył 18 lat przed rozpoczęciem wykonywania środka poprawczego, którego jego stosowanie nie byłoby już celowe
wobec sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia (niezależnie od stanu wiedzy organu o tym przestępstwie).