Nasturcja większa

Z Wikipedii

Nasturcja większa
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	nasturcjowce
Rodzina	nasturcjowate
Rodzaj	nasturcja
Gatunek	nasturcja większa
Nazwa systematyczna
Tropaeolum majus L.
Galeria zdjęć i grafik

Nasturcja większa (Tropaeolum majus L.) – gatunek byliny (a w uprawie rośliny rocznej) z rodziny nasturcjowatych (Tropaeolaceae). Ojczyzną nasturcji wielkiej jest Peru i Boliwia. Jest zadomowiona na Wyspach Juan Fernandez położonych na zachód od Chile. Spotyka się także nasturcję zdziczałą (na Maderze, w różnych częściach Europy, w Chinach i Brazylii). Do Europy Środkowej przywiózł ją Holender Bewering w roku 1684. W Polsce jest uprawiana jako roślina ozdobna.

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Roślina o płożących się lub wspinających się pędach, których długość dochodzi do 3-4 m.

Liście

Tarczowate, na długich ogonkach, jasnozielone.

Kwiaty

Lekko grzbieciste, wyrastające w kątach liści na długich szypułkach. U różnych odmian mają barwę od żółtej poprzez pomarańczową do ciemnoczerwonej. Kwitnie od maja do jesieni.

Owoc

Szarobeżowy, żebrowany orzeszek^[1].

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina ozdobna – uprawiana w licznych i różniących się barwą kwiatów odmianach w ogrodach i parkach. Ozdobne są kwiaty, jak również liście. Uprawia się ją na rabatach kwiatowych, szczególnie zaś nadaje się na balkony, altany, pergole, siatki, płoty itp. Czasami uprawiana jest również na kwiat cięty.
  • Sposób uprawy: Uprawiana jest głównie przez wysiew owoców. Sieje się je zazwyczaj pod koniec kwietnia lub w maju kupkami po 2-3 owoce, wprost do gruntu, w rozstawie 30-40 x 25 cm. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby i nie wymaga nawożenia. Jeżeli rośnie w żyznej i dobrze nawożonej glebie wyrasta bardzo bujnie, ale kwitnie wówczas słabo. Może rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu^[2].
• Roślina lecznicza
  • Surowiec zielarski: nasiona (Semen Tropaeoli)
  • Skład chemiczny: nasiona zawierają glikozyd glikotropeolinę, z której w wyniku fermentacji – po uszkodzeniu łupiny nasiennej – powstaje izocyjanat benzylu, stanowiący główny składnik olejku lotnego zawartego w nasionach. Oprócz tego stwierdzono obecność bardzo skutecznych, lecz mało trwałych antybiotyków.
  • Działanie: działa silnie na chorobotwórcze bakterie, zwłaszcza atakujące drogi moczowe (zapalenie dróg moczowych) i oddechowe (zapalenie płuc i grypa).
  • Zbiór i suszenie: Dojrzałe owoce zbiera się w sierpniu i wrześniu, dosusza je w przewiewnym miejscu i wyłuskuje nasiona (stopniowe i nieregularne dojrzewanie owoców utrudnia zbiór, co powoduje często znaczne ich straty).

Przypisy