Nicolae Bălcescu
Z Wikipedii
Nicolae Bălcescu | |
Portret pędzla Gheorghe Tăttărescu z 1851 roku [1] |
|
Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca 1819 Bukareszt, Wołoszczyzna (dziś Rumunia) |
Data i miejsce śmierci | 29 listopada 1852 Palermo, Sycylia |
Narodowość | rumuńska |
Dziedzina sztuki | proza |
Styl | romantyzm |
Ważne dzieła | Zagadnienia gospodarcze w Księstwach Naddunajskich (1855) |
Nicolae Bălcescu (ur. 29 czerwca 1819, zm. 29 listopada 1852), wołoski i rumuński historyk, pisarz oraz rewolucjonista o poglądach socjalistycznych i utopijnych; uczestnik Wiosny Ludów w 1848; przedstawiciel romantyzmu w literaturze rumuńskiej.
[edytuj] Życie
Pochodził z zubożałej bojarskiej rodziny. Nauki pobierał w szkole św. Sawy w Bukareszcie. W 1838 roku wstąpił do armii narodowej. 1840 brał udział w spisku przeciw księciu, za co został aresztowany i skazany na więzienie. Po dwóch latach został wypuszczony, jednakże pobyt w więzieniu zniszczył mu zdrowie. W 1843 r. założył z Ionem Ghicą i Chr. Tellem tajną organizację Braterstwo (rum. Frăţia). Brał udział w rewolucji na Wołoszczyźnie w 1848 roku i w powstaniu węgierskim w 1849 roku. Po klęsce rewolucjonistów emigrował do Francji. W Paryżu współpracował m.in. z Adamem Mickiewiczem, Julesem Micheletem i Edgarem Queintem.
W 1850 roku opublikował artykuł Zagadnienia gospodarcze v Księstwach Naddunajskich, w którym zawarł głęboką analizę ekonomicznych, społecznych i politycznych relacji, które doprowadziły do wybuchu rewolucji na Wołoszczyźnie i w Mołdawii w 1848 roku. Artykuł wzbudził wiele kontrowersji. Publicysta Elias Regnault przepisywał całe fragmenty tego artykułu do swojego dzieła Histoire politique et sociale des Principautés Danubiennes (1855), z którego zaś korzystał Karol Marks przy pisaniu Kapitału.
W 1852 roku Bălcescu próbował powrócić do kraju. Na przejściu granicznym w Gałaczu nie pozwolono mu jednak przekroczyć mołdawskiej granicy. Po tym wydarzeniu zamieszkał w Palermo, gdzie po dwóch tygodniach zmarł.[2]