Novalis

Z Wikipedii

Novalis, właściwie Georg Philipp Friedrich Freiherr von Hardenberg (ur. 2 maja 1772 w Oberwiederstedt, niedaleko Hettstedt w Saksonii, zm. 25 marca 1801 w Weißenfels) – niemiecki poeta i prozaik, jeden z najbardziej znaczących przedstawicieli okresu wczesnego romantyzmu, uważany czasem za jednego z twórców tego kierunku.

Był synem dyrektora saliny (warzelni soli), pochodził z głęboko religijnej, protestanckiej rodziny. W wieku 10 lat został oddany do szkoły religijnej, z której szybko jednak odszedł, nie mogąc dostosować się do panujących tam rygorów. Jeszcze przed studiami zetknął się, głównie za sprawą swojego wuja, z kulturą francuską i ideami racjonalizmu. W latach 1790-1791 studiował prawo na uniwersytecie w Jenie (gdzie poznał Schillera), a ukończył studia prawnicze z wynikiem celującym w Wittenberdze w 1793. W międzyczasie studiował także w Lipsku. Oprócz prawa studiował filozofię i nauki przyrodnicze (Naturwissenschaft). Po studiach rozpoczął pracę zawodową jako urzędnik w kopalni i warzelni soli w Weissenfels, dokąd wcześniej przeniósł się jego ojciec. Pracował tam z przerwą na kolejne studia aż do pogorszenia stanu zdrowia w 1800 r. W marcu 1795 zaręczył się bez wiedzy rodziców z miłością swojego życia – trzynastoletnią Sophie von Kühn, która zmarła w marcu 1797. Pod koniec 1797 rozpoczął studia (mineralogia) w Freiberger Bergakademie (akademia górnicza). Również drugie zaręczyny 1798 z Julie von Charpentier nie doprowadziły do małżeństwa. Zmarł na gruźlicę.

Niektóre dzieła:

Fragmenten - zbiór pism filozoficznych
Die Lehrlinge zu Sais - fragmenty powieści
Die Christenheit oder Europa - rozprawa filozoficzna gloryfikująca średniowiecze, katolicyzm i monarchię
Geistliche Lieder
Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy) - zbiór poezji
Heinrich von Ofterdingen - fragmenty powieści
Pieśni duchowne - zbiór wierszy religijnych