Ołeksa Hasyn

Z Wikipedii

Ołeksandr Hasyn, ps. Łycar, Suk, Tur, Dor, Czarnota (ur. 8 lipca 1907 w Koniuchowie koło Stryja – zm. 31 stycznia 1949 we Lwowie) – ukraiński działacz wojskowy, pułkownik UPA.

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ukończył gimnazjum w Stryju w 1928, następnie Politechnikę Lwowską. Był dowódcą kurenia Płastu, członkiem UWO, a następnie OUN.

Ukończył z wyróżnieniem^{[potrzebne źródło]} szkołę podchorążych w Wojsku Polskim.

Był wielokrotnie więziony przez władze polskie (1931, 1933, 1937), był również więźniem obozu w Berezie Kartuskiej w latach 1934-1935.

Był współautorem (wraz z Ewhenem Konowalcem) „Podręcznika wojskowego”.

W 1942 był uwięziony^{[potrzebne źródło]} przez hitlerowców w więzieniu w Drohobyczu, został odbity przez Służbę Bezpeky.

Zastępca szefa Sztabu Głównego UPA w latach 1943-1945, w latach 1945-1949 szef sztabu, w 1948 awansowany do stopnia pułkownika.

Zginął niedaleko Poczty Głównej w Lwowie, ostrzeliwując się agentom MGB.