Obdulio Varela
Z Wikipedii
Obdulio Jacinto Muiño Varela (ur. 20 września 1917 w Montevideo, zm. 2 sierpnia 1996), urugwajski piłkarz, pomocnik lub obrońca. Kapitan mistrzów świata z roku 1950.
Ligową karierę zaczynał w 1937 w Wanderers. W 1943 przeszedł do Peñarolu Montevideo, z którym sześciokrotnie zostawał mistrzem Urugwaju. W reprezentacji debiutował w 1939, w 1942 wygrał z nią turniej Copa América.
Varela, nazywany El Negro Jefe, przez wiele lat był niekwestionowanym przywódcą drużyny narodowej. Poprowadził swój zespół do sensacyjnego zwycięstwa nad Brazylią w meczu decydujacym o tytule mistrzowskim w 1950, kiedy to Urugwaj pokonał na Maracanie – ku rozpaczy 200 tys. ludzi na trybunach – gospodarzy turnieju 2:1.
Cztery lata później, mimo zaawansowanego jak na piłkarza wieku, nadal był liderem zespołu. Z powodu kontuzji nie mógł zagrać w meczu półfinałowym z Węgrami, co prawdopodobnie zadecydowało o porażce Urugwaju 2:4 (po dogrywce).
1 Britos • 2 Burgueño • 3 Gambetta • 4 Ghiggia • 5 J. González • 6 M. González • 7 Martínez • 8 Máspoli • 9 Míguez • 10 Morán • 11 Ortuño • 12 Paz • 13 Pérez • 14 Pini • 15 Rijo • 16 Rodríguez Andrade • 17 Romero • 18 Schiaffino • 19 Tejera • 20 Varela • 21 Vidal • 22 Vilches • trener: López
1 Máspoli • 2 Santamaría • 3 Martínez • 4 Rodríguez Andrade • 5 Varela • 6 Leopardi • 7 Abbadie • 8 Hohberg • 9 Míguez • 10 Schiaffino • 11 Borges • 12 Maceiras • 13 Davoine • 14 Tejera • 15 Rivera • 16 Carballo • 17 Cruz • 18 Souto • 19 Ambrois • 20 Méndez • 21 Pérez • 22 Castro • trener: López
