Obniżenie Milicko-Głogowskie
Z Wikipedii
| Obniżenie Milicko-Głogowskie | |
 |
|
 |
|
| Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa |
| Prowincja | Niż Środkowoeuropejski |
| Podprowincja | Niziny Środkowopolskie |
| Makroregion | Obniżenie Milicko-Głogowskie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: woj. lubuskie woj. dolnośląskie |
Obniżenie Milicko-Głogowskie (318.3; także Pradolina Barycko-Głogowska) - makroregion geograficzny stanowiący równoleżnikowy pas obniżeń o charakterze pradolinnym. Położony w północno-zachodniej części Nizin Środkowopolskich. Od południa otoczony jest wzgórzami Dalkowskimi i wałem Trzebnickimi, a od północy — Wzniesieniami Zielonogórskimi oraz polodowcowymi wysoczyznami Leszczyńską i Kaliską. Zajmuje w granicach Polski obszar o powierzchni ok. 3 tys. km².
Wschodnią część regionu określano dawniej jako Pradolinę Baryczy.
Część wschodnia obniżenia powstała prawdopodobnie jako zagłębienie końcowe moren stadium Warty, o czym zdaje się świadczyć występowanie tu dwóch rozległych kotlin: Milickiej na wschodzie i Żmigrodzkiej na zachodzie. Wypełnione są one utworami akumulacji wodnej, częściowo zabagniane. Znajdują się w nich duże stawy rybne o charakterze zbiorników naturalnych. Zachodnia część obniżenia odwadniana jest przez Odrę, wschodnia — przez jej prawy dopływ — Barycz.
W granicach regionu znajduje się kilka rezerwatów przyrody, w tym rezerwat przyrody Stawy Milickie o powierzchni 5,3 tys ha.
Głównymi miastami są Głogów, Milicz, Żmigród i Nowa Sól.
Region dzieli się na cztery części o odmiennym charakterze:
Nizina Południowowielkopolska • Obniżenie Milicko-Głogowskie • Wał Trzebnicki • Nizina Śląska • Nizina Północnomazowiecka • Nizina Środkowomazowiecka • Wzniesienia Południowomazowieckie • Nizina Południowopodlaska
