Obora (dla bydła)
Z Wikipedii
Obora - budynek, rzadziej wyodrębniona część budynku używana jako pomieszczenie dla bydła. Obory są niemal zawsze obiektami murowanymi. Tradycyjnie obora traktowana była jako miejsce całodobowego pobytu krów tylko w zimie; w pozostałych porach roku była jedynie miejscem nocnego wypoczynku zwierząt. Obecnie, zwłaszcza w wyspecjalizowanych gospodarstwach rolnych, często w budynkach tych bydło przebywa przez cały rok.
Niekiedy określenie "obora" stosuje się do całości zabudowań gospodarczych związanych z hodowlą bydła; w takim przypadku obejmuje też skład pasz i miejsce do przygotowywania karmy.
W typowej oborze znajdowało się od 1 do kilku krów, jedynie w bardzo bogatych gospodarstwach chłopskich oraz w oborach należących do dworu (po wojnie do PGRu) przebywało od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu krów. W tym wypadku wnętrze podzielone było na boksy dla poszczególnych osobników lub ich grup. Podłoga obory wyścielana była słomą, która wraz z odchodami zwierząt stanowiła cenny nawóz organiczny, nazywany od miejsca powstawania obornikiem.
Obory dzielą się na dwa podstawowe typy:
- obory alkierzowe, w których bydło przywiązane jest do żłobu.Dzielimy je na:
- uwięź grabnerska (uwięź szyjna);
- uwięź łańcuchowa;
- uwięź jarzmowa;
- opaska elastyczne-> elastyczna ściana żłobu;
- obory wolnostanowiskowe, w których bydło przemieszcza się wewnątrz obory w sposób mniej lub bardziej swobodny.
Nowoczesne obory przeznaczone dla dużych ilości zwierząt są w pełni zautomatyzowane; podawanie pokarmu i wody, spłukiwanie nieczystości oraz dojenie wykonywane są przez urządzenia sterowane komputerowo.
Obora jako miejsce chowu bydła była znana już w średniowieczu; od niej pochodzi wiele nazw miejscowości służebnych (Oborniki, Obory).
