Obornik
Z Wikipedii
Obornik – nawóz naturalny składający się z przefermentowanego kału, moczu zwierząt i ściółki. Zawiera on wszystkie składniki odżywcze potrzebne do rozwoju roślin oraz poprawia właściwości fizyczne gleby.
Obecnie w dużych gospodarstwach częściej stosowany jest nawóz pochodzący z bezściółkowego chowu zwierząt gospodarskich – gnojowica.
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje
Wyróżnia się obornik:
- świeży – nie poddany fermentacji, o niejednolitej strukturze i szerokim stosunku C:N,
- przefermentowany – poddany fermentacji przez 4-5 mies.; w tym czasie następuje częściowa mineralizacja materii organicznej i zawężenie stosunku C:N do 15-20:1,
- słomiasty – zawierający dużo ściółki ze słomy i odznaczający się szerokim stosunkiem C:N,
- kompostowany – o dużym stopniu rozkładu, kompostowany z dodatkiem nawozów mineralnych, torfu, fekaliów lub gliny; stosowany jest w ogrodnictwie,
- sztuczny – nawóz organiczny otrzymywany przez kompostowanie pociętej słomy z gnojowicą, gnojówką, wodą gnojową i nawozami mineralnymi (N, P, Ca) oraz specjalnymi preparatami; w działaniu nawozowym nie ustępuje obornikowi naturalnemu.
[edytuj] Składowanie
Obornik powinien być składowany w specjalnie do tego celu przygotowanych miejscach z wybetonowanym dnem (gnojowniach), tak aby pochodzące z niego substancje, podlegające różnym procesom chemicznym, nie przenikały do gleby.
Wymagania stawiane budowlom rolniczym służącym do magazynowania obornika, gnojowicy i gnojówki podaje Ustawa z dnia 10 lipca 2007 roku o nawozach i nawożeniu [1]
[edytuj] Wykorzystanie przez rośliny
Tabela przedstawia stopień wykorzystania przez rośliny składników pokarmowych z obornika w procentach w zależności od rodzaju gleby:
Gleba | I rok | II rok | III rok | IV rok |
---|---|---|---|---|
Ciężka | 40 | 30 | 20 | 10 |
Średnia | 60 | 30 | 10 | 0 |
Lekka | 70 | 30 | 0 | 0 |