Obrzęk płuc

Z Wikipedii

	Obrzęk płuc
(Oedema pulmonum)
ICD-10:	obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.0 {{{X.0}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.1 {{{X.1}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.2 {{{X.2}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.3 {{{X.3}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.4 {{{X.4}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.5 {{{X.5}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.6 {{{X.6}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.7 {{{X.7}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.8 {{{X.8}}}
obrzęk płuc J81 J81 obrzęk płuc ostry J68.1 obrzęk płuc ostry wywołany czynnikami chemicznymi I50.1 obrzęk płuc sercopochodny J68.1obrzęk płuc toksyczny.9 {{{X.9}}}

Obrzęk płuc to stan chorobowy, w trakcie którego w pęcherzykach płucnych zamiast powietrza zaczyna gromadzić się płyn przesiękowy, który utrudnia wymianę gazową w płucach.

Do takiej sytuacji dochodzi najczęściej w przebiegu niewydolności krążenia (tak zwanej lewokomorowej niewydolności serca) ale także w przypadku utrudnienia odpływu krwi z płuc (w przypadku wad serca), jak również w przypadku zaburzeń toksycznych lub przemiany materii w trakcie których dochodzi do uszkodzenia pęcherzyków płucnych (mocznica, zespół nerczycowy).

Najczęstszą jego przyczyną jest skrajnie ciężka zastoinowa niewydolność krążenia, w trakcie której, zgodnie z gradientem ciśnienia, dochodzi do przesiękania płynów z naczyń krwionośnych do światła pęcherzyków płucnych.

W leczeniu stosuje się:

tlenoterapię
leki moczopędne
ułożeniowe sposoby zmniejszenia zastoju krwi w płucach (pozycja siedząca, opaski uciskowe, w dawnych czasach upust krwi)
morfinę
leki rozszerzające naczynia krwionośne (pozorne zmniejszenie ilości krwi krążącej, wskutek przemieszczenia jej do łożyska naczyniowego obwodowego)
glikozydy naparstnicy (wzmacniają siłę skurczu serca - działanie inotropowe dodatnie)
intubacja z sztuczną wentylacją z użyciem dodatniego ciśnienia końcowo - wydechowego (PEEP).