Obszar chronionego krajobrazu
Z Wikipedii
Obszar chronionego krajobrazu - forma ochrony przyrody. Obszary takie zajmują rozleglejsze tereny niż parki krajobrazowe i obejmują pełne jednostki środowiska naturalnego takie jak doliny rzeczne, kompleksy leśne, ciągi wzgórz, pola wydmowe, torfowiska.
Podstawą prawną ochrony przyrody w Polsce jest Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 roku. Jest to najsłabsza forma ochrony przyrody. W Polsce istnieje 450 obszarów chronionego krajobrazu, które zajmują 23,5 % powierzchni kraju (1993)[1].
Obszary chronionego krajobrazu są przeznaczone głównie na rekreację, a działalność gospodarcza podlega tylko niewielkim ograniczeniom (zakaz wznoszenia obiektów szkodliwych dla środowiska i niszczenia środowiska naturalnego).
[edytuj] Źródła
- ↑ Stan środowiska w Polsce, raport z 1993.
[edytuj] Zobacz też
- ochrona przyrody w Polsce
- pomnik przyrody, ogród botaniczny, rezerwat przyrody, park narodowy, użytek ekologiczny, park krajobrazowy, obszar Natura 2000, stanowisko dokumentacyjne, zespół przyrodniczo-krajobrazowy
- ogród zoologiczny, park safari
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Obszary chronionego krajobrazu w Polsce (nieaktulana)
