Odbiornik BERYL-2
Z Wikipedii
Odbiornik radiowy BERYL-2 – wojskowy odbiornik radiokomunikacyjny, krótkofalowy, eksploatowany w jednostkach łączności Wojska Polskiego. Dwa takie odbiorniki wchodziły w skład ukompletowania każdej radiostacji dużej mocy R-110.
Spis treści |
[edytuj] Warunki pracy
Konstrukcja odbiornika zapewnia dobrą odporność na wstrząsy i stabilną pracę w szerokim zakresie temperatur.
[edytuj] Przeznaczenie
Odbiornik BERYL-2 był przeznaczony do zapewnienia odbioru sygnałów telefonicznych i telegraficznych na ustalonych zgodnie z tabelą strojenia częstotliwościach. w zależności od zakresu częstotliwościach.
Był odbiornikiem podstawowym (głównym) w radiostacjach dużej mocy typu R-110 wszystkich typów.
[edytuj] Konsrtrukcja
- panel (Γ) generator podstawowy, termostaty, obwody częstotliwości posredniej
- panel (В) główny tor odbiorczy-wejściowy
- panel (Μ) bloki manipulatorów I i II kanału telegraficznego, 3 heterodyna
- panel (Π) bloki wyjść słuchowych telefonicznego i telegraficznych
- panel (C) zasilacze odbiornika
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
- zasilanie 220 V 50 Hz
- zakres częstotliwości 1,5 - 30 MHz
- odbierane emisje radiowe
- modulacja amplitudy A3
- manipulacja amplitudy A1
- manipulacja częstotliwości
- jednokanałowa F1-125, 250, 500 Hz
- dwukanałowa F6-250, 500 Hz
- możliwość realizacji odbioru zbiorczego w połączeniu z drugim odbiornikiem
- rodzaje pracy wyjść telegraficznych
- podanie do urządzenia końcowego tzw. kropek (impulsów 1:1)
- podanie tzw. "plusa"
- podanie tzw. "minusa"
- współpraca z urządzeniem wartością prądu (dalekopis)
- współpraca z urządzeniem kierunkiem prądu (urządzenie specjalne)
