Radiostacja R-110

Z Wikipedii

Radiostacja R-110 – krótkofalowa, nadawczo-odbiorcza radiostacja dużej mocy. na 5 lub 3 samochodach Ził-157, eksploatowana w Wojsku Polskim.

Była sprzętem wyprodukowanym po wojnie w ZSRR zakupionym na potrzeby jednostek wojsk łączności, jednostek wojsk radiotechnicznych i stacjonarnych centrów nadawczych.

Wersje radiostacji:

R-110 – wersja na 5 samochodach ZIŁ-157,
R-110M – wersja na 3 samochodach ZIŁ-157,
R-110M2 – wersja na 3 samochodach ZIŁ-157 z unowocześnionym sprzętem.

[edytuj] Przeznaczenie

Radiostacja przeznaczona była do utrzymywania łączności fonicznej lub telegraficznej (ręcznej i dalekopisowej) na bardzo duże odległości do 8000 km.

W latach 60.-90. zabezpieczała łączność ze Sztabem Zjednoczonych Sił Układu Warszawskiego początkowo ze stacjonarnych centrów radiowych. Od końca lat 70. treningi łączności głównie z Flotą Bałtycką (Kaliningrad) prowadziły radiostacje R-110 z 2 Brygady Łączności.

W ramach tworzonej Polskiej Stacji Antarktycznej w 1977 roku, w celu zabezpieczenia łączności z krajem, z pierwszą grupą naukowców popłyną tam nadajnik radiostacji R-110 (reszta urządzeń była jeszcze poufna) z wojskowymi operatorami.

Dla zabezpieczenia łączności Polskiej Misji ONZ w Egipcie w 1973 roku wysłana tam została kompletna radiostacja R-110M z 1 Pułku Łączności w Wałczu. Radiostacji tej używała też Polska Misja ONZ w Wietnamie.

W wojskach radiotechnicznych (pułki zakłóceń radiowych) nadajnik WJAZ-M2 był bardzo skutecznym urządzeniem (był do tego przystosowany). W okresie tzw. "zimnej wojny" tuż za naszymi wschodnimi granicami, nadajniki takie pracowały zakłócając "Radio Wolna Europa" z antenami ukierunkowanymi na Polskę i Czechosłowację.

[edytuj] Foto galeria R-110

Samochód nadawczy i zasilania radiostacji R-110M.

Nadajnik WJAZ radiostacji R-110M.

Maszt anteny nadawczej radiostacji R-110M.

Główny stojak komutacyjny wozu odbiorczego.

[edytuj] Ukompletowanie

wersja R-110 na 5 samochodach:
- samochód odbiorczy (odbiorniki, stojak sterowania i łączności oraz zespoły spalinowe)
- samochód anten odbiorczych (dipol odbiorczy, antena rombowa, anteny fali bieżącej)
- samochód nadawczy (nadajnik, część osprzętu antenowego, stojak serowania)
- samochód zasilania (zespół spalinowo-elektryczny, zapasowe zbiorniki paliwa)
- samochód anten nadawczych (dipole nadawcze, antena "V", antena rombowa)

wersja R-110M na 3 samochodach:
- samochód odbiorczy:
  - odbiornik BERYL-2 2 szt.
  - odbiornik R-250M
  - stojak sterownia
  - radiolinia R-403ŁM
  - dalekopis taśmowy STA-2MF 2 szt.
  - klucz automatyczny Morse'a R-010
  - radiostacja UKF R-105M
  - zespół spalinowo-elektryczny AB-4-T/230 2 szt.
  - maszt antenowy składany 12 m 2 szt.
  - maszt antenowy składany 12 m (do radiolinii)
  - anteny odbiorcze
  - kable zasilania i manipulacyjne
  - fidery antenowe
  - ogrzewacz benzynowy R-030
- samochód nadawczy:
  - nadajnik radiostacji WJAZ-M2
  - stojak sterowania
  - radiolinia R-403ŁM
  - radiostacja UKF R-105M
  - maszt antenowy składany 12 m
  - maszt antenowy składany 12 m (do radiolinii)
  - maszt antenowy składany 22,5 m z systemem podnoszenia za pomocą reji
  - anteny nadawcze i fidery
  - ogrzewacz benzynowy R-030
- samochód zasilania:
  - zespół spalinowo-elektryczny AD-30-T/400 z wysokoprężnym silnikiem JAZ
  - zespół spalinowo-elektryczny AB-1-O/230
  - radiostacja UKF R-105M
  - ogrzewacz benzynowy R-030

wersja R-110M2 na 3 samochodach:

Mankamentem radiolinii R-403ŁM był jej zakres roboczy w paśmie stosowanej w Polsce radiofonii FM (67-73 MHz). W wersji tej wyprodukowanej już w latach 1975-76 przestarzałą radiolinię, w wozach nadaczym i odbiorczym zamieniono na, pracującą już w paśmie decymetrowym – radiolinię R-405D. Ponadto po zmianach konstrukcyjnych stojaków sterowania dodano do nich: dwutorowe urządzenia telefoniczne P-309 i czterokanałowe urządzenia telegrafii wielokrotnej P-318-4 z przystawkami dalekopisowymi i urządzeniem rozówniczym UTTP. Usprawniło to system sterowania nadajnika dając do dyspozycji operatorów 4 2-torowe kanały telegraficzne. Dało to nowe możliwości: załączenie wysokiego napięcia nadajnika zdalne-z wozu odbiorczego, sygnalizację promieniowania nadajnika w wozie odbiorczym i sterowanie dodatkowego nadajnika np. R-102MZ rozwiniętego obok nadajnika R-110M2.

Z uwagi na posiadanie 2 odbiorników BERYL-2, przy zastosowaniu 2 anten fali bieżącej odpowiednio rozstawionych w terenie, w radiostacji była możliwość realizacji tzw. "odbioru zbiorczego" uniezależniającego od zaników odbioru występujących na falach krótkich.

[edytuj] DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE

[edytuj] Zakres częstotliwości

nadajnika: 1,5 – 30 MHz
odbiornika BERYL-2 1 – 30 MHz
odbiornika R-250M1 1,5 = 25,5 MHz

[edytuj] Sterowanie nadajnika

po 5 parowym kablu manipulacyjnym
w kanałach radiolinii do 20 km
poprzez inne środki (aparatownie zdalnego sterowania -AZS)
poprzez 1 lub 2 parowy kabel (w R-110M2 dzięki zastosowaniu urządzeń P-309 i P318-4)

[edytuj] Źródła sterowania

ręczny lub automatyczny klucz telegraficzny z wozu odbiorczego
kluczem telegraficznym lub z mikrofonu z wozu nadawczego (w ramach sprawdzenia)
praca z mikrofonu z wozu odbiorczego lub zewnętrznej aparatowni
praca dalekopisem z wozu odbiorczego lub zewnętrznej aparatowni
praca z zewnętrznej telegraficznej aparatowni utajniającej

[edytuj] Moc nadajnika

emisje telegraficzne 5000 W (A1, F1, F6)
praca telefoniczna do 3500 W (A3)
pobór mocy do 25 kW

[edytuj] Emisje

manipulacja amplitudy A1
manipulacje częstotliwości F1-125, 250 i 500 Hz
dwukanałowa manipulacje częstotliwości F6-250 Hz
modulacja amplitudy A3 (dwuwstęgowa)

[edytuj] Anteny radiostacji

nadawcze:
- antena awaryjna (parasol na maszcie 12 m)
- antena typu "V" 2x156 m na maszcie 22,5 m)
odbiorcze:
- dipol symetryczny 2x20 m
- skośny promień
- anteny fali bieżącej 250 m, 2 komplety

Kategoria: Radiostacje

We provide Linux to the World