Odwzorowanie stożkowe

Z Wikipedii

Odwzorowanie stożkowe to odwzorowanie geograficzne, w którym kula ziemska jest rzutowana na powierzchnię boczną stożka, która jest następnie rozwijana do płaszczyzny.

Stożek jest ułożony tak, że jego wierzchołek znajduje się nad pewnym punktem, np. jednym z biegunów i styka się (w tym wypadku) z kulą ziemską na pewnym równoleżniku.

Rzut jest dokonywany przez poprowadzenie półprostej od środka Ziemi przez rzutowane miejsce na punkt na powierzchni stożka. Równoleżniki będą rzutowane na równoległe łuki, południki zaś na półproste o równych kątach między sobą.

Najmniejsze deformacje uzyskuje się w okolicach równoleżnika który przylega do stożka, przy czym deformacje ściskają mapę w kierunku bieguna leżącego pod wierzchołkiem stożka, natomiast rozciągają w kierunku przeciwnego bieguna. Okolice przeciwnego bieguna w ogóle nie pojawią się na mapie (jednak, jako że projekcji tej nie wykonujemy fizycznie, można za pomocą odpowiednich wzorów matematycznych również i te obszary umieścić na mapie). Uzyskana płaszczyzna jest następnie odpowiednio rozciągana.

Oddalając wierzchołek od kuli ziemskiej, a tym samym zbliżając równoleżnik styku do równika, zbliża się do odwzorowania walcowego (które odpowiada nieskończenie odległemu wierzchołkowi).