Ogon koński
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Ogon koński (łac. cauda equina) - ostatnie nerwy odchodzące od rdzenia kręgowego wraz z nicią końcową i stożkiem rdzeniowym. Powstaje w efekcie nienadążania rozwoju rdzenia kręgowego za rozwojem kręgosłupa. Nerwy należące do ogona końskiego odchodzą od rdzenia ukośnie lub prawie równolegle do niego (nerwy z odcinka szyjnego oraz częściowo z odcinka piersiowego odchodzą od rdzenia pod kątem prostym). Długość ogona końskiego zależy od zasięgu rdzenia kręgowego, np. u człowieka (u którego rdzeń dochodzi do 2 kręgu lędźwiowego) jest stosunkowo większa niż u nieparzystokopytnych (u których rdzeń dochodzi do 1-2 kręgu krzyżowego).
