Okna Evansa
Z Wikipedii
Okna Evansa - zjawisko spektroskopowe polegające na występowaniu w widmach podczerwonych szerokiego pama drgań w zakresie częstości protonowych drgań rozciągających mające kształt rozkładu normalnego. Zjawisko to występuje dla układów wiązań wodorowych o średniej mocy. Stąd wystąpienie tego zjawiska jest dobrym dowodem na istnienie tych wiązań.
Pasmo w zakresie okna Evansa jest często poprzecinane przez szereg węższych lub szerszych dziur tak zwanych dziur Evansa. Zjawisko występowania okien Evansa opisał i wyjaśnił w swojej stochastycznej teorii S. Bratoż w 1974 roku.[1]
Przypisy
- ↑ S. Bratoż, J. Chem. Phys. 63, (1975), 3499