Oppersdorffowie
Z Wikipedii
Oppersdorffowie – śląski ród szlachecki i arystokratyczny. Od 1554 r. baronowie cesarstwa, od 1626 r. hrabiowie cesarstwa.
Spis treści |
[edytuj] Dzieje rodu
Pierwszy tytuł arystokratyczny – baronów cesarstwa z przydomkiem „von Aich und Friedstein” - został nadane trzem braciom: Hansowi, Jerzemu I i Wilhelmowi w Wiedniu 21 kwietnia 1554 r.
Najstarszy z braci Hans (zm. 1584 r.) poprzez małżeństwo z Magdalena von Zedlitz nabył prawa do zamku Głogówek i okolicznych dóbr. Od 1561 r. posiadał je na prawie dzierżawy. Po jego bezpotomnej śmierci majątek odziedziczył syn Jerzego I, Jerzy II (zm. 1606 r.), który w 1595 r. stał się dziedzicznym właścicielem dóbr. Był radcą cesarskim i starostą księstwa opolsko-raciborskiego.
Jerzy II wraz z bratem Fryderykiem II zostali uznani 12 lutego 1601 r. za czeskich baronów. Syn Jerzego II, Jerzy III został hrabią cesarstwa na podstawie przywileju wystawionego w Wiedniu 22 czerwca 1626 r. Bracia Jerzego III, Fryderyk i Wacław tytułu hrabiów cesarstwa otrzymali 30 kwietnia 1635 r.
Jerzy III z dóbr głogówieckich utworzył 20 lutego 1642 r. fideikomis. Był cesarskim radcą i podskarbim oraz starostą opolsko-raciborskim.
Około 1634 r. hrabia Jerzy III wybudował w Głógówku kaplicę Grobu Chrystusa.
W czasie wojny polsko-szwedzkiej w l. 1655-1660 r. (tzw. Potop szwedzki) hrabia Franciszek Euzebiusz Oppersdorff udzielił na swym zamku schronienia polskiemu królowi Janowi II Kazimierzowi Wazie i jego małżonce Ludwice Marii. Monarcha z małżonką przebywali w Głogówku od 17 października do 18 grudnia 1655 r.
Głogówek do 1714 r. należał do linii śląskiej Oppersdorffów, następnie do 1781 r. do linii morawskiej rodu, a następnie czeskiej. Linia czeska używała tytułu hrabiów już od 1700 r. Tytuł ten został uznany na Morawach i Śląsku w 1746 r.
W czasie podboju Europy przez cesarza Napoleona Bonaparte, uciekając przez francuskim władca na zamku w 1806 r. schronił się Ludwig van Beethoven. Słynny kompozytor zadedykował swemu gospodarzowi - hrabiemu Franciszkowi - swą IV symfonie.
Pan na zamku Głogówek był od 12 października 1854 r. członkiem pruskiej Izby Panów.
Fideikomis głogówiecki został rozwiązany 21 marca 1935 r.
[edytuj] Herby Oppersdorfów w herbarzu Siebmachera
[edytuj] Literatura
- A. Weigt, Krótka historia zamku w Głogówku, w: „Ziemia Prudnicka”, Rocznik 2001, s.157-161
- T. W. Lange, „W stronę Polski, albo nieodwzajemnione uczucie hrabiego Oppersdorffa”, w: „Ziemia Prudnicka”, Rocznik 2005, s.175-182
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Z dziejów rodu Oppersdorffów w Głogówek Online
- Genealogia rodu od hr. Edwarda Oppersdorffa (1800-1889) w: P. Theroff, An Online Gotha
- Historia rodu Oppersdorffów w: Głogówek.pl
- Zamek w Głogówku w: Wrota Opolszczyzny
- W siedzibie Oppersdorffów – Głogówek w: Tress-Film
- Początki Racławickiego kościoła, Racławice protestanckie w: Racławice.net
- Głogówek w: Gazeta.Wyborcza
- Historia zamku w: Głogówek.pl
- Zamek Oppersdorffów w Głogówku w: Wrota Opolszczyzny
- O Oppersdorffach na stronie: Śląska szlachta i arystokracja
