Oppidum

Z Wikipedii

Oppidum:

• miejsce obwarowane, osiedle obronne zakładane najczęściej w miejscu chronionym ukształtowaniem terenu. Oppida istniały od połowy II w. p.n.e. do połowy I w. p.n.e. (na terenach Brytanii do połowy I w. n.e.). Terminu używa się do określenia celtyckich osad obronnych. Największe z nich to Kelheim, zajmujące powierzchnię 650 ha i mające długość wałów równą 13 km.
• łacińska nazwa miasteczka - przejściowa, prawna jednostka osadnicza między miastem a wsią, ten typ osiedla popularny był na Węgrzech od XIV wieku do roku 1871, w Polsce porozbiorowej ten typ osiedla funkcjonował do roku 1918
• miejsce przeznaczone dla kierownika wyścigów w cyrku rzymskim

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury, Celtowie.