Order Estońskiego Czerwonego Krzyża
Z Wikipedii
Order Estońskiego Czerwonego Krzyża ( est.: Eesti Punase Risti Teenetemärk) - odznaczenie ustanowione w Estonii w 1920 roku, przyznawane za zasługi w ratowaniu ludzkiego życia i działalność humanitarną na rzecz Estończyków.
[edytuj] Historia i insygnia
Estoński Czerwony Krzyż został założony w roku 1919 po zwycięskich utarczkach z oddziałami bolszewickimi, rok później ustanowiono odznaczenie, które zostało potwierdzone przez państwo. Odbiegając od schematu odznaczeń zasługi Czerwonego Krzyża w innych państwach, które na ogół posiadają tylko trzy klasy z oznakami noszonymi na piersi, wprowadzono według wzoru Legii Honorowej sześć klas Orderu Estońskiego Czerwonego Krzyża: pięć podstawowych - od Wielkiego Krzyża do Krzyża Kawalerskiego - i szóstą, odznaczaną medalem. Order był nadawany do zaboru Estonii przez Sowiety w roku 1940 i został odnowiony po odzyskaniu niepodległości w roku 1991.
Insygnia orderu to oznaka, gwiazda I i II klasy oraz medal. Oznaką jest emaliowany na czerwono krzyż grecki z białymi bordiurami. W medalionie awersu znajduje się otoczona niebieskim wieńcem złota litera "E" ("Eesti = Estonia"), medalion rewersu nosi napis "Inter arma caritas" otaczający datę "1919". Między ramionami krzyża umieszczone są złote promienie, jako zawieszka służy również wiązka złotych promieni. Gwiazda I i II klasy jest srebrna, ośmiopromienna, ozdobiona awersem oznaki orderowej, z wieńcem laurowym otaczającym godło państwowe Estonii w medalionie środkowym. Odznaczenie jest noszone na niebieskiej wstędze z obustronnymi czarno-białymi bordiurami (barwy narodowe Estonii). Medal odznaczenia jest srebrny, z prostym symbolem Czerwonego Krzyża na awersie i z napisem "Eesti Punane Rist" (Estoński Czerwony Krzyż) na rewersie.
