Pół żartem, pół serio
Z Wikipedii
| Pół żartem, pół serio | |
| Oryginalny tytuł | Some Like It Hot |
| Gatunek | kryminał, musical, komedia romantyczna |
| Kraj produkcji |  Stany Zjednoczone |
| Język | angielski |
| Data premiery |  29 marca 1959 |
| Czas trwania | 120 min. |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Billy Wilder |
| Scenariusz | I.A.L. Diamond, Billy Wilder na podstawie opowiadania Roberta Thoerena i Michaela Logana |
| Muzyka | Adolph Deutsch |
| Zdjęcia | Charles Lang |
| Pół żartem, pół serio na IMDb | |
Pół żartem, pół serio (tytuł oryginalny Some Like It Hot, dokładniej tłumacząc niż to przyjęte: "Niektórzy lubią na ostro", czyli tytuł niby o jedzeniu, ale z pieprzną aluzją) – amerykańska komedia z roku 1959 w reżyserii Billy Wildera.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Marilyn Monroe - Sugar Cane Kowalczyk (zwana Sugar)
- Tony Curtis - Joe (Josephine i Junior)
- Jack Lemmon - Jerry (Daphne)
- George Raft - Spats Columbo
- Joe E. Brown - Osgood E. Fielding III
[edytuj] Fabuła
Chicago pod koniec lat 20. XX wieku (dokładnie 1929 rok). Czasy kiedy w Ameryce panuje prohibicja. W najmniej podejrzanych miejscach mają miejsce najlepsze imprezy z alkoholem w roli głównej. Jednym z takich rejonów jest pewien zakład pogrzebowy, w którym pracuje saksofonista i basista: Joe oraz Jerry. W wyniku ataku policji obaj tracą pracę na dzień przed wypłatą.
Z braku pieniędzy sprzedają płaszcze, a pieniądze wydają na wyścigi psów. Dostają propozycję grania na Walentynkach. Jest również oferta pracy dla dwóch dziewczyn grających na saksofonie i kontrabasie. Wypożyczają samochód zamierzając jechać na Walentynki. Przy odbiorze auta z warsztatu wdają się w porachunki z mafią. Sądząc, że ta będzie przeszukiwać wszystkie męskie zespoły, Joe i Jerry w damskich ubraniach jadą na Florydę jako Daphne i Josephine.
Już w pociągu ściągają na siebie uwagę Słodkiej Sue, Bienstocka oraz Sugar Kowalczyk (dokł. Sugar Cane). Podczas próby Jerry wstawia się za Sugar, której wypadła piersiówka. Dziewczyna w nocy wchodzi do łóżka Jerrego nie wiedząc, że jest mężczyzną. Gdy po chwili idzie po kubki, żeby wypić z Jerrym, zostaje zauważona przez koleżankę z zespołu, która przychodzi do nich i rozpoczyna przyjęcie. Joe ucieka z Sugar do innego wagonu po czym zaprzyjaźnia się z nią. Jerry nie wytrzymując napięcia zatrzymuje pociąg hamulcem bezpieczeństwa. Joe wiedząc, że Sugar poszukuje milionera, przebiera się za niego korzystając z ubrań skradzionych w drodze Bienstockowi.
Jerry w swym przebraniu przyciąga uwagę Fieldinga III, której nie odwzajemnia. Jerry przebrany z milionera rozpoczyna podrywanie Sugar na plaży. Zaprasza ją następnie na statek Fieldinga (Jerry musiał przyjąć zaproszenie Fieldinga ale zrezygnować z wypłynięcia do statku). Fieldingo oświadcza mu się.
Joe uwodzi Sugar, która go całuje nie wiadomo ile razy (wmówił jej, że pocałunki nie mają na niego jakiegokolwiek wpływu). Do hotelu Plaza przyjeżdża również mafia, z którą muzycy mają porachunki. Postanawiają uciec. Mafia zostaje zastrzelona przez człowieka z tortu urodzinowego.
Jerry zdwoni po Fieldinga by ten ich (znaczy je) odebrał z mola. Joe w damskim przebraniu żegna się z Sugar głębokim pocałunkiem. Muzycy uciekają na molo. Po chwili na rowerze przyjeżdża również Sugar, która chce również z nimi uciec. Joe wyznaje, że nie ma milionów. Sugar to nie obchodzi i chce dalej z nim być. Jerry stara się zerwać na wszelkie możliwe sposoby z Fieldingie. Ostatecznie oświadcza mu, że jest mężczyzną. Fielding również pozostaje nieugięty mowiąć "Nobody's perfect" (Nikt nie jest doskonały).
[edytuj] Nagrody
- 1960: Złoty Glob - nagroda za najlepszą komedię
- 1960: Jack Lemmon BAFTA - najlepszy aktor
- 1960: Jack Lemmon Złoty Glob - najlepszy aktor w komedii lub musicalu
- 1960: Billy Wilder Złoty Glob - najlepszy musical lub komedia
- 1960: Marilyn Monroe Złoty Glob - najlepsza aktorka w musicalu lub komedii
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Pół żartem, pół serio w bazie filmweb.pl
