Pęczek Kenta
Z Wikipedii
Pęczek Kenta - dodatkowa droga przewodzenia pomiędzy przedsionkami a komorami serca (łączy prawy przedsionek z prawą komorą albo lewy przedsionek z lewą komorą). Jego obecność jest podstawą występowania zespołu preekscytacji, znanego pod nazwą zespołu Wolffa-Parkinsona-White'a. Istotą schorzenia jest omijanie prawidłowego przewodnictwa przez węzeł przedsionkowo-komorowy i przechodzenie impulsu przez dodatkową drogę (o zazwyczaj szybszym przewodnictwie).
Pęczek został nazwany na cześć brytyjskiego fizjologa Alberta Franka Stanleya Kenta.