Pętla Henlego
Z Wikipedii
Pętla Henlego (inaczej pętla nefronu) - część odcinka głównego nefronu współodpowiedzialna za zagęszczanie moczu i prawidłową funkcję wydzielniczą nerek. Mechanizm ten jest nazywany wzmacniaczem przeciwprądowym. Jest również miejscem w którym działa większość leków moczopędnych.
Kanalik kręty (kanalik kręty pierwszego rzędu) przechodzi w odcinek prosty. Odcinek ten stanowi część początkową pętli nefronu. Ta część jest zbudowana z komórek sześciennych. Dalej następuje część cienka pętli nefronu, zbudowana z komórek płaskich. Jej długość zależy od długości całej pętli. Dalej następuje część gruba pętli nefronu i jest ona zbudowana z komórek sześciennych. W pobliżu ciałka nerkowego część gruba pętli przechodzi w ostatni odcinek nefronu.
Zobacz też: Jakob Henle
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
