Pałac w Lasocinie

Z Wikipedii

Współrzędne: 52°16'55" N 15°41'06" W52.2819444 -15.685 (Pałac w Lasocinie)

Pałac w Lasocinie nr rej. 1904 z 14.04.1971 i z 5.05.1971
Pałac w 2006 r.
Miejsce	Lasocin Polska
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	barok
Rozpoczęcie budowy	1679 – 1689
Ważniejsze przebudowy	1713r., XIX w.,
Pierwszy właściciel	Jan Rudolf von Landskron
Kolejni właściciele	von Globen, Lewin August von Dingelstedt, pułkownik von Lehnsten-Dingelstedt, Franciszek Ebhardt, Maximilian von Prittwitz und Gaffron

Pałac w miejscowości Lasocin, w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów.

Spis treści 1 Architektura 2 Historia 3 Galeria 4 Bibliografia

[edytuj] Architektura

Pałac zbudowany na rzucie prostokąta, od frontu z krótkimi bocznymi skrzydłami. Barokowa elewacja nawiązuje stylowo do rozwiązań zastosowanych w pałacu w Żaganiu. W osi środkowej fasady umieszczono wejście obramowane dekoracyjnym portalem, który w górnej partii przechodzi w balkon, otoczony murowaną, ażurową balustradą. Nad drzwiami umieszczono herb rodziny von Globen. Nad balkonem, w dachu, umieszczono wystawkę z otworem okiennym i zegarem.

[edytuj] Historia

Pałac wzniesiony został przez Jana Rudolfa von Landskron w latach 1679–1689. Kolejnymi właścicielami majątku zostali von Globenowie. Potwierdza to dokument z 1713, w którym zapisano, że hrabia von Globen z Lasocina kupił od Gottloba von Unruh część Borowa. Rodzina von Globenów zrobiła pierwszą przebudowę pałacu. Zapewne wówczas powstał barokowy portal mieszczący herb ówcześnie władających majątkiem. Następnym właścicielem w 1763 roku został Lewin August von Dingelstedt, który umarł nie pozostawiwszy potomka, a posiadłość odziedziczył jego siostrzeniec pułkownik von Lehnsten-Dingelstedt. W połowie XIX w. wzniesiono neogotycką wieżyczkę z zegarem. Kolejnym właścicielem od 1870 był Franciszek Ebhardt. W 1910 właścicielem został Maximilian von Prittwitz und Gaffron. Jego syn Jan Henning opuścił Lasocin w 1944. Oni to zadecydowali o kolejnej przebudowie pałacu m.in. została usunięta wieżyczka, a nad wejściem umieszczona wstawka z zegarem. Po II wojnie światowej w folwarku znajdowało się Państwowe Gospodarstwo Rolne, a po jego likwidacji w końcu XX w. obiekt przeszedł w ręce prywatne i jest remontowany.

[edytuj] Galeria

Stan z 2001 roku

[edytuj] Bibliografia

• Stanisław Kowalski, Zabytki województwa zielonogórskiego, Zielona Góra 1987
• Zespół pod redakcją Tomasza Andrzejewskiego, Kożuchów Zarys dziejów, Kożuchów 2003
• Zespół pod redakcją Iwony Perut-Gierasimczuk, Czas architekturą zapisany, Zielona Góra 1998