Państwowa Komisja Bezpieczeństwa

Z Wikipedii

Państwowa Komisja Bezpieczeństwa – organ koordynujący działania aparatu terroru komunistycznego przeciwko polskiemu podziemiu niepodległościowemu. Nadzorowała połączone akcje jednostek LWP, KBW, WOP, UB, MO, ORMO.

Powołana z inicjatywy Biura Politycznego PPR w marcu 1946, dla przeprowadzenia i ochrony sfałszowanego referendum ludowego. Na czele komisji stanął minister obrony narodowej Michał Rola-Żymierski, w jego skład weszli minister Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanisław Radkiewicz, komendant główny MO Franciszek Jóźwiak, dowódca KBW Bolesław Kieniewicz.

Obszar Polski Ludowej podzielono na 14 stref bezpieczeństwa, powołując w nich wojewódzkie komisje bezpieczeństwa, w skład których każdorazowo wchodził przedstawiciel wojska, szef miejscowego Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, komendant MO oraz dowódca jednostki KBW. W sumie do walki z podziemiem niepodległościowym zmobilizowano ok. 180 tysięcy żołnierzy i milicjantów, wspieranych przez 50 tysięcy członków ORMO.

20 kwietnia 1947 komisja powołała Grupę Operacyjną Wisła do walki z oddziałami UPA.