Paleocen
Z Wikipedii
Epoka |
Epoka |
Epoka |
paleocen |
||
Paleocen (ang. Paleocene)
- w sensie geochronologicznym: najstarsza epoka paleogenu, trwająca około 10 milionów lat (od 65,5 ± 0,3 do 55,8 ± 0,2 mln lat). Paleocen jest młodszy od późnej kredy a starszy od eocenu. Dzieli się na trzy wieki: dan, zeland i tanet.
- w sensie chronostratygraficznym: najniższy oddział paleogenu, wyższy od górnej kredy a niższy od eocenu. Dzieli się na trzy piętra: dan, zeland i tanet.
Nazwa pochodzi z połączenia dwóch greckich słów: palaios - stary i kainos - nowy.
[edytuj] Fauna
- rozpoczyna się ewolucja koniowatych (Eohippus)