Pamięć wody

Z Wikipedii

Pamięć wody – niepotwierdzona w recenzowanych czasopismach naukowych hipoteza dotycząca rzekomego gromadzenia i przechowywania informacji przez wodę. Hipoteza głosi, że cząsteczki stykając się z cząsteczkami innych substancji przybierają charakterystyczne ułożenie lub drganie, stan ten jest zachowywany i przenoszony na następne cząstki wody pomimo wielokrotnego i ogromnego rozcieńczania jak i oddzielenia substancji zmieniających układ cząsteczek wody. Jest jedną z sugerowanych podstaw teorii homeopatii, próbując wyjaśnić jak działają leki o rozcieńczeniu tak dużym, że średnia liczba cząsteczek leku w dawce jest mniejsza od 1.

Spis treści 1 Historia 2 Krytyka naukowa 3 Przypisy 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Prawdopodobnie pierwszą osobą, która a priori uznała istnienie pamięci wody był Samuel Hahnemann (1755-1843), który uchodzi dziś za ojca homeopatii. Uważał, że lekarstwa w dużym rozcieńczeniu również działają, o ile są odpowiednio przypisane do chorób. Innym zwolennikiem teorii pamięci wody był Wiktor Schauberger (1885-1958), który publikował prace o naturalnej energii wody, przejawiającej się jego zdaniem w charakterystycznym ruchu spiralnym tworzących ją cząstek.

Johann Grander, mieszkaniec Seefeld w Tyrolu, Austria założył w latach 70. XX w. przedsiębiorstwo Grander Technology, które zajmuje się produkcją urządzeń o nazwie „rewitalizator wody”, która według zapewnień producenta przekształca zwykłą wodę w jej specjalną odmianę "wodę ożywioną". Właśnie w tej wodzie ma być osiągnięta maksymalna koncentracja "pozytywnych biologicznie drgań", które mają mieć pozytywne oddziaływanie na zdrowie człowieka.^[1].

Firma Grandera nie podaje szczegółów technicznych produkcji wody ożywionej oraz podstaw naukowych jej produkcji, a także szczegółowych opisów swoich badań, które doprowadziły go do „odkrycia” tego zjawiska. Jego „wyjaśnienia” zawierają określenia w rodzaju „wewnętrzna struktura wody”, „samouporządkowanie się wody”, „cykl kwantowy” itp.

Najbardziej znanym zwolennikiem tej teorii był francuski immunolog Jacques Benveniste - korespondent "Nature", który próbował stworzyć naukowe wyjaśnienie homeopatii. Opisywał on w swoich publikacjach wiele różnych eksperymentów, w których dowodził istnienia zjawiska pamięci wody. Na dorocznej konferencji American Academy of Allergy, Asthma and Immunology' w 1997 twierdził on, że przy użyciu odpowiednich urządzeń można nawet wykorzystywać to zjawisko do przechowywania i transmitowania dużych ilości informacji.^[2] Za swoje badania nad pamięcią wody Benveniste otrzymał satyryczną nagrodę IgNobla w 1991.

[edytuj] Krytyka naukowa

Próby powtórzenia eksperymentów Jacques'a Benveniste początkowo doprowadziły do mieszanych rezultatów. Zespół z Queen's University w Belfaście pracujący pod kierunkiem Madeleine Ennis stwierdził, że zdołał w pewnym stopniu powtórzyć niektóre wyniki Jacques'a Benveniste, jednak kolejne kilka prób osiągnięcia tych zaskakujących rezultatów przez kilka ośrodków naukowych w różnych częściach świata nie powiodło się. ^[3].

W 2000 znany sceptyk, James Randi przeznaczył 1 milion USD nagrody w ramach programu BBC Horizon, dla osób, które zdołają wykonać przekonujący eksperyment dowodzący istnienia zjawiska pamięci wody. Eksperymenty te nadzorował wiceprezydent Royal Society, John Enderby. Żadna z osób uczestniczących w programie nie zdołała przeprowadzić z powodzeniem zamierzonych eksperymentów. Madeleine Ennis twierdziła jednak, że próba powtórzenia jej eksperymentów nie została właściwie wykonana^[4][5].

Mimo negatywnych wyników prób weryfikacji eksperymentów z pamięcią wody opublikowanych w recenzowanych czasopismach naukowych, w innych czasopismach i publikacjach można często znaleźć rozmaite, nieopublikowane nigdzie indziej doniesienia o kolejnych badaniach nad tym zjawiskiem.^[6]. Są to m.in. prace publikowane przez Japończyka Masaru Emoto^[7][8], czy Rosjanina S.Zenina, który obronił przewód habilitacyjny dotyczący tego zjawiska. ^[9]

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oryginalna technologia Grandera
• Instytut Hado badajacy krystalizacje wody
• "Icy claim that water has memory Milgrom, L. New Scientist 11 Jun 2003
• "13 things that do not make sense" Brooks, Michael. New Scientist 19 March 2005 (#4)
• "Zaklinacze wody" Gargasz, Jacek.