Paolo Emilio Pavolini
Z Wikipedii
Paolo Emilio Pavolini (ur. 10 lipca 1864 w Livorno, zm. 15 września 1942 w Quattordio) – włoski indianista, tłumacz i znawca polskiej literatury.
W latach 1901-1935 był profesorem na uniwersytecie w Florencji. Prace na temat polskiej literatury publikował we włoskiej prasie (np. w "Rivista di Cultura"). Analizował m.in. Anhellego i Ojca zadżumionych Słowackiego, Sonety krymskie Mickiewicza, twórczość Kazimierza Przerwy-Tetmajera.