Papieska elekcja 1187 (Klemens III)

Z Wikipedii

Papieska elekcja 19 XII 1187 – odbyła się po krótkim pontyfikacie Grzegorza VIII. W jej wyniku papieżem został Klemens III z rzymskiego rodu Scolari.

Spis treści 1 Lista elektorów 1.1 Nieobecni 2 Wybór Klemensa III 3 Przypisy 4 Źródła

[edytuj] Lista elektorów

Grzegorz VIII zmarł 17 grudnia 1187 roku w Pizie po zaledwie dwumiesięcznym pontyfikacie. Starsze żródła podają, że Święte Kolegium liczyło wówczas 33 kardynałów, z czego 22 uczestniczyło w wyborze nowego papieża^[1]. Nowsze badania jednak znacząco redukują te liczby^[2]. Na podstawie dostępnych danych najbardziej prawdopodobne wydaje się, że Święte Kolegium liczyło wówczas 21 kardynałów, z czego 9 uczestniczyło w wyborze nowego papieża^[3]:

• Paolo Scolari (nominacja kardynalska 1178) – kardynał-biskup Palestriny; archiprezbiter Bazyliki Liberiańskiej

• Thibaud (1184) – kardynał-biskup Ostia e Velletri

• Laborante de Panormo (1173) – kardynał-prezbiter S. Maria in Trastevere

• Melior le Maitre (6 marca 1185) – kardynał-prezbiter SS. Giovanni e Paolo

• Giacinto Boboni Orsini (1144) – kardynał-diakon S. Maria in Cosmedin; protodiakon Św. Kolegium Kardynałów

• Graziano da Pisa (1178) – kardynał-diakon SS. Cosma e Damiani

• Ottaviano di Paoli (grudzień 1182) – kardynał-diakon SS. Sergio e Bacco

• Pietro Diana (6 marca 1185) – kardynał-diakon S. Nicola in Carcere

• Ridolfo Nigelli (6 marca 1185) – kardynał-diakon S. Giorgio in Velabro

Pięciu elektorów było nominatami Lucjusza III, trzech Aleksandra III, a jeden Celestyna II.

[edytuj] Nieobecni

12 kardynałów było nieobecnych:

• Konrad von Wittelsbach (18 grudnia 1165) – kardynał-biskup Sabiny; dziekan Św. Kolegium Kardynałów; arcybiskup Moguncji i arcykanclerz Niemiec; legat papieski w Niemczech

• Pietro da Pavia (1178) – kardynał-biskup Frascati; subdziekan Św. Kolegium Kardynałów

• Henri de Marsiac (14 marca 1179) – kardynał-biskup Albano

• Giovanni Conti di Segni (luty 1158) – kardynał-prezbiter S. Marco; protoprezbiter Św. Kolegium Kardynałów

• Guillaume de Champagne (14 marca 1179) – kardynał-prezbiter S. Sabina; arcybiskup Reims; legat papieski we Francji

• Albino da Milano (grudzień 1182) – kardynał-prezbiter S. Croce in Gerusalemme

• Pandolfo Masca da Pisa (grudzień 1182) – kardynał-prezbiter SS. XII Apostoli

• Adelardo Cattaneo (6 marca 1185) – kardynał-prezbiter S. Marcello

• Andrea Boboni Orsini (grudzień 1182) – kardynał-diakon S. Angelo in Pescheria

• Gerardo Allucingoli (grudzień 1182) – kardynał-diakon S. Adriano

• Soffredo Errico Gaetani (grudzień 1182) – kardynał-diakon S. Maria in Via Lata

• Rolando Paparoni (6 marca 1185) – kardynał-diakon S. Maria in Portico; biskup Dol

Siedmiu nieobecnych mianował Lucjusz III, czterech Aleksander III a jednego Adrian IV.

[edytuj] Wybór Klemensa III

Kardynałowie obecni w Pizie zebrali się dwa po śmierci Grzegorza VIII by dokonać wyboru jego następcy. W pierwszym głosowaniu kardynał Thibaud z Ostii został wybrany, ale odmówił^[4]. W drugim podejściu 19 grudnia 1187 roku jednomyślnie wybrano sędziwego rzymskiego kardynała Paolo Scolari, który przybrał imię Klemens III.

Przypisy

[edytuj] Źródła

Ian Stuart Robinson, The Papacy, 1073-1198: Continuity and Innovation, Cambridge 1990

Ambrogio Piazzoni, Historia wyboru papieży, Wyd. M, Kraków 2003, s. 175

Jaffé Philipp, Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, Berolini 1851