Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Rozwój kultu św. Antoniego w Rybniku
Pierwsze dokumenty mówiące o kulcie św. Antoniego z Padwy w Rybniku pochodzą z końca XVII w. W 1719 istniał już ołtarz św. Antoniego w parafialnym kościele Wniebowzięcia NMP, natomiast w zbudowanym na przełomie XVIII i XIX w. kościele Matki Boskiej Bolesnej powstał ołtarz przedstawiający Antoniego jako opiekuna Rybnika. Wtedy też pozyskano figurkę Antoniego z Dzieciątkiem na rękach. W 1828 wybudowano murowaną kapliczkę na skrzyżowaniu ulic Żorskiej i Mikołowskiej.
[edytuj] Budowa kościoła św. Antoniego
W latach 60. XIX w. chciano rozbudować kaplicę lub wybudować nowy kościół, gdyż świątynia Matki Boskiej Bolesnej była już za mała dla rozrastającego się Rybnika. Rozpoczęto nawet prace w ostatnich latach XIX w., ale z powodu administracyjnych trudności budowa została zawieszona. Nowy proboszcz, ks. Franciszek Brudniok na wiosnę 1903 roku otrzymał zgodę na budowę świątyni. Projekt wykonał Ludwig Schneider z Wrocławia. Budowa rozpoczęła się 14 września 1903 i mimo wielu trudności zakończyła się po 2 latach. W 1906 rozebrano kapliczkę stojącą przed wejściem do nowej świątyni. Kościół poświęcono 29 września 1907. Konsekracji dokonał 29 września 1915 książę biskup wrocławski Adolf Bertram. Kościół do lat 50. XX w. pełnił rolę drugiej świątyni parafii Matki Boskiej Bolesnej. Do tego czasu 2 razy doznał znacznych uszkodzeń. 22 czerwca 1921 na rybnickim dworcu eksplodował dynamit, powodując poważne zniszczenia. Także działania wojenne II wojny światowej przyniosły wiele szkód.
[edytuj] Parafia św. Antoniego
Rybnicką parafię planowano podzielić już w latach 30. XX w., dopiero w 1950 podzielono ją na dwie: Matki Boskiej Bolesnej i św. Antoniego. 10 lutego 1952 utworzono kurację, zaś 28 maja 1957 nieusuwalną parafię. 14 października 1959 zapaliła się północna wieża. Uszkodzone zostały wtedy organy, sklepienia i sprzęty liturgiczne. Po remoncie świątynia stała się centrum życia religijnego Rybnika. Rolę świątyni podkreślił papież Jan Paweł II, nadając jej w 1993 tytuł Bazyliki Mniejszej. W 2005 na schodach przed wejściem na plac kościelny ustawiono pomnik Jana Pawła II, zaś w 2006 roku św. Antoni został ogłoszony patronem miasta.
[edytuj] Architektura i wystrój wnętrza kościoła
Bazylika św. Antoniego jest bardzo ważnym zabytkiem architektury neogotyckiej. Wystrój wnętrza stanowi jedność stylową z architekturą obiektu. Ważnymi zabytkami są neogotyckie: ołtarz główny z figurą św. Antoniego, ołtarze Matki Boskiej Różańcowej i Chrystusa Króla, ławki, tron biskupi, stacje drogi krzyżowej oraz konfesjonały.
[edytuj] Proboszczowie
- ks. Adam Bieżanowski, administrator 1950-1952, kuratus 1952-1955
- ks. Franciszek Klimza, kuratus 1955-1956
- ks. Sylwester Durczok, administrator 1956-1957, proboszcz 1957-1975
- ks. prałat Alojzy Klon, 1975-1998
- ks. Franciszek Musioł, 1998
[edytuj] Bibliografia
- B. Kloch, A. Grabiec, Kościół p.w. św. Antoniego w Rybniku, Rybnik 2006.
- Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 1993, Katowice 1993.
- Archidiecezja Katowicka 2007, Katowice 2007.
