Park Beihai
Z Wikipedii
Beihai Park (chiń.: 北海公园; pinyin: Běihǎi Gōngyuán) - dawny ogród cesarski, obecnie park w Pekinie, leżący na północny zachód od Zakazanego Miasta. Nazwa Beihai oznacza dosłownie "Północne jezioro".
Park powstał w X wieku i do roku 1911 był częścią Zakazanego Miasta, niedostępną dla zwykłych śmiertelników. Dopiero kilkanaście lat po upadku dynastii Qing, w roku 1925 kompleks otworzono dla publiczności.
Kompleks parkowy ma powierzchnię ponad 700 000 m², z czego ponad połowa to zbiorniki wodne. W centrum parku leży wyspa Jionghua ("Nefrytowa Wyspa"), wysoka na 32 m. Otoczona jest ona dużym stawem - jeziorem Taiye, zwanym też inaczej Beihai, skąd pochodzi nazwa całego parku.
W parku Beihai, na Nefrytowej Wyspie zbudowano w 1652 r. lamaistyczną dagobę z górną częścią przypominającą ogromną butelkę. Dagoba została zbudowana z białego marmuru, przed nią stanęła świątynia Białej Dagoby z pawilonem Tysiąca Buddów. Wzdłuż brzegów jeziora stanął zespół otwartych altan - Pięć Pawilonów Smoka. Północny brzeg zamyka Mur Dziewięciu Smoków ozdobiony barwnymi wizerunkami smoków wykonanymi z glazurowanych, rzeźbionych cegieł. Jest to mur, który osłaniał nieistniejącą świątynię.
W południowej części parku znajduje się Tuancheng - "Okrągłe Miasto", otoczone wysokim, ponad 4-metrowym murem, długim na 276 metrów.
[edytuj] Linki zewnętzrne
- Beihai Park - galeria fotografii (en)
- BeihaiPark.com Ponad 100 fotografii dobrej jakości, mapa, przewodnik (en)
- Tuancheng (en)
- Przewodnik po Beihai Park (en)
