Pavle Jurišić Šturm
Z Wikipedii
Pavle Jurišić Šturm (właściwie Paul Sturm, ur. 22 sierpnia, 1848, w Zgorzelcu, zm. 14 stycznia, 1922, w Belgradzie) - serbski generał pochodzenia łużyckiego.
W szeregach armii pruskiej walczył przeciwko Francji w wojnie 1870-1871. Do wojska serbskiego wstąpił jako ochotnik po wybuchu wojny serbsko-tureckiej (1876-1878 r.) W czasie I wojny bałkańskiej (1912 r.) dowodził Drińską Dywizją. W wyniku odniesionego zwycięstwa nad wojskami tureckimi w bitwie pod Kumanowem zostaje awansowany na generała. Podczas II wojny bałkańskiej dowodził Dunajską Dywizją. W 1914 r. objął dowództwo nad 3 Armią. Na jej czele powstrzymywał ataki austro-węgierskie na Drinie, pozwalając armii serbskiej na skoncentrowanie sił. Ze swoimi oddziałami walczył w bitwie na górze Cer (pierwsze zwycięstwo Ententy w I wojnie światowej) oraz bitwie nad Kolubarą (w jej wyniku wojska austro-węgierskie wycofają się z Serbii). W 1915 r. następuje wspólna ofensywa Austro-Węgier, Niemiec i Bułgarii na Serbię, który doprowadził do jej załamania. Armia serbska wycofuje się z kraju i przy pomocy sojuszników zostaje przewieziona na grecką wyspę Korfu. Po reorganizacji wojsko serbskie zostaje przerzucone do Grecji, gdzie obsadza część nowopowstałego frontu. W 1916 r. 3 Armia została rozwiązana a jej oddziały posłużyły do uzupełnienia strat armii 1 i 2. W latach 1908-1917 piastował stanowisko I Adiutanta Króla.
